ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
กตัตตากรรม
๕๓๗
ที่เราเคยทําเอาไว้ เป็นตัวการสำคัญที่นำชีวิตไปสู่ความสว่าง
หรือความมืดมน ที่ผ่านมาหลวงพ่อได้นำเรื่องกรรมประเภทต่างๆ
มาเล่าให้พวกเราได้รับฟังเพื่อประดับสติปัญญาหลายครั้งแล้ว
เพราะชีวิตของเราไม่พ้นในเรื่องเหล่านี้ วันนี้มีกรรมชนิดหนึ่ง
ที่เรามักจะไม่ค่อยคุ้นเคยกันสักเท่าไรนัก กรรมชนิดนี้มีชื่อเรียกว่า
กตัตตากรรม
การกระทำที่ชื่อว่า สักแต่ว่ากระทำลงไปแล้วโดยไม่มี
เจตนา ท่านเรียกว่า กตัตตากรรม หมายเอาทั้งที่เป็นกุศลกรรม
และอกุศลกรรม ที่สัตว์ทำลงไปทั้งในอดีตและในปัจจุบัน ซึ่งยัง
ไม่ถึงขั้นเป็นครุกรรม อาสันนกรรม และอาจิณณกรรม เป็น
เพียงกรรมที่กระทำโดยไม่มีเจตนา ไม่ได้ตั้งใจทำ เพราะหลัก
ของกรรมนั้นมีอยู่ว่า เจตนาห์ ภิกขเว กมฺม วทามิ ซึ่งแปลว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวเจตนาว่าเป็นกรรม ฉะนั้นถ้าไม่มี
เจตนา ก็ไม่เรียกว่าเป็นกรรม หรือถ้าเป็นกรรม ก็ไม่ส่งผล
รุนแรงเท่ากับการกระทำที่มีเจตนาแรงกล้า
เหมือนตัวอย่างที่เด็กทารกไร้เดียงสา มีพ่อแม่ที่ชอบ
ทําบุญให้ทานเป็นสัมมาทิฏฐิ เชื่อว่าบาปบุญมีจริง จึงปรารถนา
จะปลูกฝังสิ่งที่ดีงามเช่นนี้ให้กับลูก เวลาจะทำบุญตักบาตร ก็จับ
มือทารกที่ยังไม่รู้อะไรเลย ให้ถวายทานแก่พระสงฆ์ หรือเวลา
เห็นพระผ่านมา ก็สอนให้พนมมือไหว้ด้วยความเคารพ ทั้งๆ ที่