ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
รคดโกงลูกค้า
กรรมของการคิด
๓๕๒
ใครยืมไปใช้ บังเอิญว่าเพื่อนบ้านคนหนึ่ง ขาดแคลนอุปกรณ์
ชิ้นนั้นจริงๆ จึงอ้อนวอนขอยืมจากบ้านของพ่อค้า ภรรยาของ
พ่อค้าก็ยังพูดโกหกพร้อมทั้งสาบานว่า “ถ้าเรากล่าวถึงสิ่งของ
ที่มีอยู่ ว่าไม่มีละก็ เกิดกี่ภพกี่ชาติ ก็ขอให้เราพึงเป็นผู้มีคูล
เป็นอาหารเถิด” เพื่อนบ้านนึกว่านางพูดจริง จึงไม่มารบกวนอีก
ต่อมาเมื่อคนทั้ง ๔ เสียชีวิตลง พวกเขาไปบังเกิดเป็น
เปรตในดงไฟไหม้ ในคน ๔ คนนั้น พ่อค้าโกงใช้มือทั้งสองข้าง
กอบเอาแกลบที่มีไฟลุกโพลง เกลี่ยลงบนศีรษะของตนเองเสวย
ทุกข์ทรมานอย่างมาก ส่วนภรรยาของพ่อค้า เนื่องจากไม่เคย
ให้ทานไว้ จึงหิวโหยมาก เที่ยวแสวงหาอาหารตามสถานที่ต่างๆ
ในขณะที่กําลังจะน้อมเอาข้าวที่มีกลิ่นหอมไปกิน ข้าวหอมนั้น
ก็กลายเป็นคูถไปทันที เกลื่อนกล่นไปด้วยหมู่หนอน มีกลิ่นเหม็น
น่ารังเกียจ นางใช้มือทั้งสองข้างกอบกูถนั้นกินด้วยความหิว
แต่ก็ไม่หายหิว
ฝ่ายลูกชายของพ่อค้า วันๆ ที่เอาแต่เที่ยวเตร่และเพราะ
กรรมที่ทุบตีแม่ กรรมนั้นจึงส่งผลให้ใช้ค้อนเหล็กตีศีรษะของ
ตนเองจนเลือดไหลเยิ้มไปทั่วร่างกาย ร้องครวญครางด้วยความ
เจ็บปวด ไปที่ไหนค้อนเหล็กนั้นก็ตามติดไปด้วย ไม่สามารถจะ
ทิ้งมันไปได้ หญิงสะใภ้ของพ่อค้าก็ใช้เล็บทั้งสิบนิ้วที่ทั้งใหญ่