ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
โทษของการห้าม สามีทำบุญ
២៦៩
ผลของบาปเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างมาก บางอย่างเรารู้ได้
ในปัจจุบัน บางอย่างจะส่งผลก็ต่อเมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว จะรู้
เห็นในปัจจุบันต้องอาศัยธรรมจักขุของพระธรรมกายตรวจตรา
ดูว่า ทำกรรมอย่างนี้แล้ว จะส่งผลเป็นวิบากอันทุกข์ทรมาน
อย่างไรบ้าง เพราะความไม่รู้ซึ่งเป็นรากเหง้าของอาสวกิเลส
ทำให้มนุษย์หลงไปทำบาปอกุศล บาปกรรมบางอย่างแม้ทำ
ไปแล้ว ก็ไม่เห็นโทษที่เกิดขึ้นชัดเจน จึงทําบาปนั้นเป็นปกติ
โดยคิดไปว่า ผลของบุญและบาปคงไม่มีจริง เพราะไม่เห็นผล
แต่เมื่อไรที่บาปตามมาทัน เมื่อนั้นก็จะมาเสียใจว่า ทําไปเพราะ
ไม่รู้ หรือแม้จะหลบเลี่ยงไม่ยอมรับผลกรรมที่บังเกิดขึ้น ก็เลี่ยง
ไม่ได้เสียแล้ว มีแต่ต้องก้มหน้าก้มตาชดใช้กรรมเรื่อยไป
*เหมือนเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล มีภิกษุ
ประมาณ ๑๒ รูป ท่านเดินทางไปหาสถานที่จำพรรษา เห็นราวป่า
อันน่ารื่นรมย์ ทั้งเส้นทางการบิณฑบาตก็ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไปนัก
คืนนั้นจึงพักอาศัยอยู่ในราวป่า รุ่งขึ้นก็เที่ยวบิณฑบาตในหมู่บ้าน
ช่างหูก ๑๑ คน ซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนั้น เห็นคณะสงฆ์
เดินทางมาบิณฑบาต ก็เกิดความโสมนัสคิดว่า จะได้ทำบุญใหญ่
กับเนื้อนาบุญ จึงรีบนิมนต์ท่านไปที่บ้าน แล้วช่วยกันอุปัฏฐาก
*มก. เล่ม ๔๙ หน้า ๔๕