เรื่องราวของเปรตและการบำเพ็ญบุญ : หน้า 334/589

Dsuem ประชาช โทษของการล่าสัตว์ မာမာက เปรตบอกว่า จะไปขอรับส่วนบุญจากญาติในหมู่บ้าน จุนทิฏฐิละ เนื่องจากอำมาตย์เป็นผู้ฉลาด รู้วิธีที่จะช่วยเปรตตน นี้ได้ จึงให้หยุดเรืออยู่ที่ริมแม่น้ำ ให้ข้าวสตูและผ้าสีเหลือง คู่หนึ่ง แก่ช่างตัดผมซึ่งเป็นอุบาสกที่เดินทางร่วมกันมา ทันทีที่ อุบาสกรับผ้าและข้าวสตูมาบริโภค ผ้านุ่งผ้าห่มก็ปรากฏแก่ เปรตทันที จากที่เคยมีรูปร่างผอมโซ หิวโหย ก็เอิบอิ่มด้วย ข้าวทิพย์ที่โกลิยะอุทิศให้ เปรตได้นุ่งห่มผ้าเนื้อดี ทัดทรงดอกไม้ ตกแต่งร่างกายด้วยอาภรณ์ที่สวยงามเป็นพิเศษขึ้นมา โกลิยมหาอำมาตย์เห็นอานุภาพบุญที่เกิดขึ้นแก่เปรต อย่างทันตาเห็นเช่นนั้น รู้สึกเกิดความอัศจรรย์ใจยิ่งนัก จึงมี ความตั้งใจจะไปถวายสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์ เพื่อที่ว่าเปรตจะได้ บุญกุศลมากยิ่งขึ้น เช้าวันนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรวจดู เหล่าเวไนยสัตว์ ทรงเห็นว่ามหาชนจะได้ไปสวรรค์นิพพาน เพราะปรารภเหตุเปรตตนนั้น จึงเสด็จมาทางอากาศ ประทับ ยืนที่ฝั่งแม่น้ำคงคา โกลิยมหาอำมาตย์เข้าไปกราบนิมนต์ พระพุทธองค์ให้เสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่บ้าน พร้อมกับ กราบทูลเรื่องราวที่ตนไปพบเปรตนั้นที่กลางแม่น้ำคงคาให้ พระองค์ทรงทราบ พระบรมศาสดาทรงดำริว่า ขอภิกษุสงฆ์ หมู่ใหญ่จงมาประชุมกัน ทันใดนั้นเองภิกษุสงฆ์ผู้มีอานุภาพก็ พร้อมใจกันเหาะมาเฝ้าพระพุทธองค์ด้วยฤทธานุภาพของตนเอง