เรื่องราวของเปรตและกรรม : หน้า 399/589

Bsumaประช เปรต งูยักษ์และเปรต กาดำ ៣៩៨ พระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยความเคารพเลื่อมใส บังเอิญว่าระหว่าง เส้นทางที่ชาวบ้านไปกราบนมัสการพระปัจเจกพุทธเจ้า เป็นที่ นาของหนุ่มชาวกรุงพาราณสีคนหนึ่ง ตนเองไม่อยากให้ใครเดิน ผ่านที่นาของตัว แม้จะห้ามชาวบ้านไม่ให้เดินทางมาทางนี้ ก็ห้ามไม่ได้ ชาวนาผู้จิตใจคับแคบจึงมีความคิดว่า ถ้าไม่มีบรรณศาลา ของพระปัจเจกพุทธเจ้า ชาวบ้านก็จะไม่เดินทางผ่านที่นาของเรา ดังนั้น ในขณะที่พระปัจเจกพุทธเจ้าเข้าไปบิณฑบาตตามปกติ จึงแอบไปทุบภาชนะเครื่องใช้ต่างๆ แล้วเผาบรรณศาลาจนเหลือ แต่ซาก เมื่อพระปัจเจกพุทธเจ้ากลับมาเห็นบรรณศาลาถูกไฟไหม้ ท่านก็ไม่ได้ติดใจอะไร จึงหลีกไป ในเวลาเย็น มหาชนถือของหอมและระเบียบดอกไม้มา เพื่อนมัสการท่าน เมื่อเห็นบรรณศาลาถูกไฟไหม้ จึงสอบถาม ต้นเหตุที่ศาลาถูกไฟไหม้ ครั้นทราบว่า หนุ่มชาวนาเป็นคนเผา ชาวบ้านจึงรุมประชาทัณฑ์ชาวนาคนนั้นจนถึงแก่ความตาย หนุ่มชาวนาได้ไปเกิดในอเวจีมหานรก เสวยทุกข์ทรมานอยู่เป็น เวลายาวนาน จนแผ่นดินหนาขึ้นหนึ่งโยชน์ จึงมาเกิดเป็นอหิเปรต คือเป็นเปรตงูเหลือมยักษ์ ซึ่งยังถูกไฟไหม้เผาผลาญอยู่ตลอด เวลาเพราะกรรมที่เผาบรรณศาลานั้นเอง