กรรมของการรังแกสัตว์ : หน้า 209/589

กรรมของการรังแกสัตว์ ២០៨ ตอบว่า “มหาบพิตร อาตมภาพนั่งรักษาดาบสนี้อยู่ ก็มหาบพิตร ทรงทราบแล้วหรือว่า ดาบสนี้ทำผิดหรือไม่ได้ทำผิด จึงได้ลง อาญาอย่างนี้” เมื่อทราบว่ายังไม่ได้ทันพิจารณา จึงกล่าวสอนว่า “ธรรมดาคฤหัสถ์ถ้าเป็นคนเกียจคร้านแล้วไม่ดี พระราชาควร จะพิจารณาก่อนแล้วจึงกระทำ จึงจะเป็นที่พึ่งของมหาชนได้” เมื่อพระราชาทรงทราบว่า มัณฑพยดาบสไม่มีความผิด จึงทรงรับสั่งให้ถอนหลาวนั้นออก แต่พวกราชบุรุษไม่สามารถ จะถอนหลาวออกได้ ฝ่ายดาบสทูลพระราชาว่า “มหาบพิตร อาตมภาพ ถึงความพินาศย่อยยับอย่างครั้งนี้ ก็ด้วยอำนาจกรรม ที่ได้ทำไว้แต่ปางก่อน ไม่มีใครถอนหลาวออกจากตัวอาตมภาพ ได้หรอก ถ้าพระองค์มีพระราชประสงค์จะพระราชทานชีวิตแก่ อาตมภาพ ก็โปรดให้เอาเลื่อยมาตัดหลาวนี้ให้เสมอหนังเถิด” พระราชาทรงรับสั่งให้กระทําตามนั้น ภายในร่างกาย ของดาบสจึงมีหลาวติดอยู่ด้วยตลอดเวลา ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ กรรมที่เคยเอาหนามทองหลางไปเสียบก้นของแมลงวันนั่นเอง ฉะนั้น จึงทําให้ดาบสนี้ยังไม่ถึงกับตายลงในครั้งนี้ แต่ปลายหลาว ยังคงฝังติดอยู่ในร่างกายของท่านเรื่อยมา พระราชาทรงกราบ พระดาบส ขอให้ท่านทั้งสองโปรดงดโทษ แล้วนิมนต์ให้อยู่ ในพระราชอุทยานเพื่อทำการรักษาแผล และให้ท่านบำเพ็ญ สมณธรรมอย่างมีความสุขตลอดอายุขัย