อสูรกาลกัญชิกาและกรรมแห่งความหิว : หน้า 418/589

ธรรมะเพื่อประชาช กาล กัญชิกา อสูร ๔๑๗ พิสดารแตกต่างกันออกไป ตามปกติแล้วเขาจะอยู่ที่ช่องว่าง ระหว่างเขาตรีกูฏกับเขาสิเนรุ ซึ่งเป็นที่อยู่ของสวรรค์ชั้น จาตุมหาราชิกากับชั้นดาวดึงส์ สำหรับอสูรกาลกัญชิกานี้แปลกประหลาดมาก คือจะมี ตาอยู่บนหัวเหมือนตาปู ตาใหญ่โต แล้วมีปากอยู่บนหัวเหมือนกัน แต่เล็กเท่ากับรูเข็ม เวลาจะกินอาหารต้องก้มหัวลงมาดูดกิน กินก็ไม่อิ่มสักทีเพราะปากเล็กเท่ารูเข็ม ตัวก็ลีบผอมแห้งเหมือน กับใบไม้แห้ง ตัวสูงแต่หิวโซ บุพกรรมนี้เกิดขึ้นเนื่องจากในตอน ที่เป็นมนุษย์ได้ประพฤติวัตรของสุนัข ที่ใช้ปากก้มลงไปกิน อาหารกับพื้น ได้รับความทุกข์ทรมานมาก ทั้งร้อนทั้งหิวกระหาย จะโอดครวญอยู่ตลอดเวลา แล้วเรื่องที่เกิดก็เป็นจริงอย่างพระพุทธดำรัสเมื่อชีเปลือย โกรักขัตติยะตายไปได้ ๓ วัน พระพุทธองค์ก็เสด็จไปที่ป่าช้า ไปดูศพของชีเปลือย ทรงใช้พุทธานุภาพไปเอาอดีตชีเปลือย ซึ่งเป็นอสุรกายมา ให้มาเข้าร่างเดิม เมื่อสุนักขัตตะถามซากศพ ที่นอนอยู่ว่า “ท่านตายแล้วไปเกิดที่ไหน” ศพนั้นก็ลุกขึ้นมานั่ง เหมือนกับมีชีวิต แล้วพูดว่า “เราไปเกิดในภพของอสุรกายเป็น พวกอสูรกาลกัญชิกา” พูดจบก็ล้มตัวลงนอน กายละเอียด จึงค่อยออกจากร่างไปเสวยวิบากกรรมตามเดิม เรื่องนี้ทั้งที่