ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
โทษของการว่าร้ายผู้
๑๓๙
น
ประทุษร้ายในพระอรหันต์เลย แล้วท่านจะพ้นจากความทุกข์
แสนสาหัสนี้”
พระโกกาลิกะตะโกนถามไปว่า “ท่านเป็นใครกัน ถึง
กล้ามาสั่งสอนเรา” อดีตพระอุปัชฌาย์ก็บอกว่าเป็นตุทุพรหม
แต่พระโกกาลิกะกลับเอ็ดตะโรใส่ว่า “ท่านรี เป็นตุทุพรหม
พระบรมศาสดาทรงพยากรณ์ว่า เป็นพระอนาคามีมิใช่หรือ
ธรรมดาว่าพระอนาคามี จะไม่กลับมายังโลกอีกแล้ว สงสัยท่าน
คงเป็นแค่ยักษ์ที่กองขยะเป็นแน่ จงไปเสียเถิด”
เมื่อตุทุพรหมไม่อาจทำให้พระโกกาลิกะเชื่อถือถ้อยคําได้
จึงอันตรธานหายไป แล้วกลับไปเสวยสุขในพรหมโลกชั้น
สุทธาวาสเหมือนเดิม ฝ่ายพระโกกาลิกะทนความเจ็บปวดไม่ไหว
ก็สิ้นใจตาย ไปบังเกิดในปทุมนรก ต้องรับความทุกข์ทรมาน
แสนสาหัสเป็นเวลายาวนาน
จากเรื่องนี้ จะเห็นว่าการที่เราจะกล่าวหาใครสักคน
ก็ตามที ควรต้องระมัดระวังให้มากเป็นพิเศษ อย่าพูดเพียง
เพราะใจมีอคติหรือไม่พอใจใคร ต้องรู้จักใช้วาจาในทาง
สร้างสรรค์ที่ให้เกิดประโยชน์ดีกว่า คำพูดที่ดีมีมากมายควรนำา
มาใช้ ให้รู้จักใช้วาจาที่ยกใจผู้ฟังให้สูงขึ้น ไม่ใช่คอยแต่จะชวน
ทะเลาะ เพราะจะทำให้ใจหยาบ ทำให้คอยจับผิดกันและกัน