ข้อความต้นฉบับในหน้า
บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๑)
២៩២
คฤหัสถ์ทั่วไป เพราะบาปกรรมนั้น ท่านได้พลัดตกไปบังเกิด
เป็นสัตว์นรก เสวยทุกข์ทรมานเป็นเวลายาวนานถึงหนึ่งหมื่นปี
เมื่อได้มาเป็นมนุษย์แล้วก็ถูกกล่าวตู่มากมาย แม้ภพชาตินี้
กรรมยังตามส่งให้พระองค์ถูกนางจิญจมาณวิกากล่าวตู่ด้วย
ถ้อยคําที่ไม่เป็นจริงต่อหน้าสาธารณชนเช่นนั้น
นี่ก็เป็นเพียงบุพกรรมส่วนหนึ่ง ที่พระพุทธองค์ทรง
หลงไปทําผิดพลาดเอาไว้ ในสมัยที่ยังสร้างบารมีอยู่ เมื่อเข้าใจ
อย่างนี้แล้ว ให้ทุกคนพึงสังวร อย่าได้ประมาทในชีวิต เมื่อมีบุญ
ได้มาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว ต้องเห็นคุณค่าของชีวิต เร่งสร้างบุญ
สร้างกุศลให้เต็มที่ อย่าประมาทไปทำบาปอกุศลกัน ควรใช้วัน
เวลาให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่ เพื่อการสั่งสมบุญกุศลล้วนๆ
จะได้ไม่ต้องไปเสียเวลาวนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ ขอให้ใช้เวลา
ทุกวินาทีให้มีคุณค่าด้วยการสร้างบารมีกันทุกๆ คน