ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พ้นกรรมเพราะการอุทิศส่วนกุศล
๕๑๓
ทรงประกาศพระธรรมและประทับอยู่ในวัดเวฬุวัน ดิฉันจึงได้
กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ในหมู่บ้านเดิมของชาติก่อน
ในช่วงที่ดิฉันอายุ ๗-๘ ขวบ ขณะกำลังเล่นกับพวกเด็ก
หญิงอื่นๆ อยู่นั้น พระคุณเจ้าสารีบุตรเถระพร้อมด้วยพระภิกษุ
๑๒ รูป ได้เดินผ่านมาทางนั้นพอดี เด็กหญิงคนอื่นๆ เป็นลูกของ
คนมีศรัทธา พอเห็นพระคุณเจ้าก็มีจิตเลื่อมใส ต่างรีบวิ่งเข้าไป
กราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ ตามที่เห็นมารดาบิดาของตน
ปฏิบัติกันมา ส่วนดิฉันเนื่องจากเกิดในตระกูลที่ไม่มีศรัทธา
จึงยืนเฉยอยู่เหมือนคนไม่มีโชค
พระคุณเจ้าเห็นดังนั้น จึงตรวจดูด้วยญาณทัสสนะก็
ทราบว่า เด็กหญิงซึ่งคือดิฉันนั้นเกิดมาจากเปรต ซึ่งหากตายไป
ต้องไปเกิดในนรก แต่ถ้าเด็กน้อยนี้ได้ไหว้พระคุณเจ้า ก็จะได้รับ
อานิสงส์ผลบุญไม่ต้องไปเกิดในนรก แต่จะไปเป็นเปรตเท่านั้น
เพราะความกรุณาในเด็กหญิงนั้น พระคุณเจ้าจึงกล่าวว่า “หนูน้อย
เจ้าจงไหว้ภิกษุทั้งหลายเถิด” แต่ดิฉันซึ่งเป็นเด็กอยู่ในขณะนั้น
ก็ยังยืนเฉยอยู่เหมือนเดิม พวกเพื่อนๆ เห็นอย่างนั้น จึงพากัน
จับมือดิฉันฉุดดึงมาให้ไหว้พระคุณเจ้า ดิฉันเกรงใจเพื่อนๆ จึง
หมอบกราบลงที่เท้าของพระเถระ ต่อมาเมื่อดิฉันเจริญวัยและ
แต่งงาน เนื่องจากกรรมปาณาติบาต ดิฉันจึงมีอายุสั้น เมื่อตั้ง