ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
กรรมของคนโกงที่ธรณีสงฆ์
๕๒๓
เป็นคนละโมบเห็นแก่ได้ ไม่นึกว่าจะเป็นบาปเป็นกรรม จึงได้
ถอนเสาศิลาแบ่งเขตนา แล้วขยับเลื่อนไปปักกินเขตแดนที่นา
ของสงฆ์ ซึ่งล่วงเข้าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โดยไม่นึกว่า
บาปกรรมจะมีจริง และจะเกิดผลทุกข์ทรมานเช่นที่ข้าพเจ้า
กำลังได้รับอยู่นี่แหละ เป็นเหมือนหลักศิลาปักแน่นเคลื่อนไหว
ไม่ได้”
จากนั้นเปรตได้ยกมือขึ้นชี้บอกทางพระภิกษุทั้งหลายว่า
“โน่นแน่ะ ทางไปเมืองที่พระคุณเจ้าประสงค์จะไป” แล้วกล่าว
ต่อไปว่า “เมื่อพระคุณเจ้าไปแล้ว ขอจงได้โปรดเมตตาบอก
มนุษย์ทั้งหลายด้วยว่า อย่าเอาเยี่ยงอย่างข้าพเจ้า ขึ้นชื่อว่า
บาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อยอย่าได้กระทำ เพราะผลของบาปน่า
กลัวเหลือเกิน ดูตัวข้าพเจ้าเถิด มิเพราะความโลภดอกหรือ
จึงต้องมารับทุกข์ทรมานเช่นนี้ ความโลภอันประกอบด้วยความ
โง่เขลารู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่รู้ว่าบาปบุญมีจริง มีความโลภอยาก
ได้อะไรก็ต้องเอาให้ได้ ได้เป็นเจ้าของครอบครองที่ดินสงฆ์อยู่
เพียงไม่กี่ปี แต่ครั้นตายแล้วต้องมาเสวยทุกขเวทนายาวนาน
ถึง ๔ พุทธันดร ซึ่งมันไม่คุ้มกันเลย
เพราะฉะนั้น ขอให้พระคุณเจ้าช่วยอนุเคราะห์บอก
มนุษย์ทั้งหลายว่า อันสถานที่ที่เป็นของสงฆ์ เช่นที่วัดวาอาราม