กรรมเก่าเฝ้าติดตาม : หน้า 407/589

กรรมเก่าเฝ้าติดตาม ๔๐๖ วัตรปฏิบัติ คอยอุปัฏฐากรับใช้พระเถระเป็นประจํา รุ่งขึ้นของวันหนึ่ง อุตตรสามเณรได้ถือบาตรและจีวร ออกจากวิหาร เพื่อจะบิณฑบาตเภสัชมาปรุงยาให้พระธรรม เสนาบดี ซึ่งกำลังอาพาธด้วยโรคชนิดหนึ่ง ในระหว่างทาง ได้วางบาตรไว้ใกล้สระน้ำ ลงไปล้างหน้า ในช่วงนั้นมีโจรคนหนึ่ง ขุดอุโมงค์เข้าไปขโมยห่อรัตนะในยามค่ำคืน กำลังถูกพวก เจ้าหน้าที่ไล่ตามมา ได้หลบหนีผ่านมาเจอบาตรของสามเณร ก็เอาห่อรัตนะที่ตนขโมยใส่ลงในบาตรของสามเณร แล้ว หลบหนีไป เมื่อล้างหน้าเสร็จแล้วสามเณรก็ถือบาตรโดยไม่ได้ พิจารณา เจ้าหน้าที่บ้านเมืองมาถึงมองเห็นห่อรัตนะอยู่ในบาตร ของสามเณร จึงเข้าใจผิดว่าสามเณรเป็นโจร จึงผูกแขนสามเณร ไพล่หลัง นําตัวไปมอบให้วัสสการพราหมณ์ผู้มีอำนาจในการ พิจารณาคดีความประจําเมืองในขณะนั้นได้พิจารณาคดี เมื่อวัสสการพราหมณ์เห็นหน้าสามเณร เนื่องจาก ตนเองอคติความลำเอียงเพราะโมโหสามเณรอยู่ก่อนแล้ว จึงกล่าวว่า “ครั้งก่อน ท่านไม่เชื่อเรา ทิ้งลูกสาวของเราไปบวช เราจะไม่ยอมให้อภัยท่านเด็ดขาด” พราหมณ์ไม่ยอมชาระคดี ให้ขาวสะอาด เพราะตนไม่พอใจที่ถูกสามเณรอุตตระเคยปฏิเสธ ความปรารถนาของตนในครั้งก่อน ได้สั่งให้ประหารโดยวิธีเอา