ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โทษของการวางเพลิง
៥៩
ความเร่าร้อนขึ้นมาในจิตใจ
เหมือนไฟลุกโพลงไปทั้งเนื้อทั้งตัว
เกิดความสํานึกว่า “เราประทุษร้ายต่อท่านเศรษฐีทุกวิถีทาง แต่
เศรษฐีมิได้มีความโกรธแค้นเราแม้แต่น้อย กลับให้ส่วนบุญ
แก่เราเสียอีก ถ้าเราไม่ให้ท่านเศรษฐียกโทษให้ ศีรษะของเรา
ดงแตกเป็น ๗ เสียงแน่นอน” โจรจึงเข้าไปกราบแทบเท้าท่าน
เศรษฐี พร้อมกับกล่าวสารภาพความผิดทั้งหมดที่ตนเองได้ทำไป
เศรษฐีสงสัยว่า ท่านไม่เคยเห็นชายคนนี้เลย เหตุไร
ชายคนนี้จึงโกรธแค้นเอาเป็นเอาตายกับท่าน โจรจึงเล่าให้
เศรษฐีฟังถึงเรื่องที่เศรษฐีพูดสบประมาทตน ขณะที่นอนอยู่ใน
ศาลาหลังหนึ่ง เศรษฐีระลึกได้ถึงถ้อยคำที่ตนพูด จึงกล่าวคำ
ขอโทษโจร และให้อโหสิกรรมซึ่งกันและกัน โจรกล่าวขอโทษ
พร้อมกับปวารณาตัวว่า “ถ้าท่านเมตตาอดโทษแก่กระผม
กระผมพร้อมทั้งบุตรภรรยาจะขอเป็นทาสรับใช้ในบ้านของท่าน”
ท่านเศรษฐีไม่ได้ติดใจในเรื่องนั้นจึงตอบปฏิเสธ ต่อมา
เมื่อโจรเสียชีวิตลง กรรมชั่วที่ทำไว้ได้ส่งผลให้ไปบังเกิดใน
อเวจีมหานรก ต้องทนเสวยทุกข์ทรมานเป็นเวลายาวนาน
ครั้นมาถึงปัจจุบันชาตินี้ ผลกรรมตามส่งให้มาเกิดเป็นเปรต
รูปร่างคล้ายงูเหลือมใหญ่ ลอยอยู่กลางอากาศ มีไฟลุกโพลง
เผาไหม้อย่างน่าเวทนา