การเกิดเป็นเปรตและกรรมในอดีต : หน้า 487/589

Bsual ค ว า ม ห ล า ก ห ล า ย ของเปรต (๒) ៤៨៦ เหตุที่ต้องมาเกิดเป็นเปรตก้อนเนื้อ ก็เพราะเมื่อครั้ง เป็นมนุษย์ มีใจไม่บริสุทธิ์ ปราศจากความกลัวบาป คิดแต่จะได้ ด้วยการประกอบอาชีพที่ไม่ชอบธรรม ทำปาณาติบาต ฆ่าโค และสัตว์ แล้วแล่เนื้อออกเป็นชิ้นๆ นำออกขาย เพื่อเลี้ยงชีพ เป็นประจํา ครั้นสิ้นชีวิตในชาตินั้น ก็ต้องไปเกิดเป็นสัตว์นรก เป็นเวลายาวนาน เมื่อพ้นจากนรกแล้วกรรมยังไม่สิ้น จึงต้อง มาเกิดเป็นเปรตก้อนเนื้อ ให้ฝูงแร้งฝูงกาเฝ้ารุมล้อมจิกทิ้ง อยู่อย่างนี้จนกว่าจะสิ้นกรรม เปรตบางจําพวกมีรูปร่างและการเสวยกรรมแปลกมาก คือ มีร่างกายน่าเกลียดน่ากลัว ล่องลอยไปมาในอากาศได้ มีขนเป็นหอก บางตนมีขนเป็นธนูหน้าไม้ บางตนมีขนเป็นอาวุธ ต่างๆ ขณะที่ลอยไปมาในอากาศนั้น บนเปรตที่เป็นหอก หน้าไม้ หรืออาวุธชนิดต่างๆ ซึ่งติดอยู่เต็มร่างของเปรต ก็จะหลุด กระเด็นออก และกลับมาประทุษร้ายตัวเอง เปรตตนที่มีขน เป็นหอก หอกก็จะพุ่งกลับแทงกลางลำตัว เปรตตัวไหนมีลูกธนู หน้าไม้ เมื่อลูกธนูนั้นหลุดออกไปแล้ว ก็พุ่งกลับมาปักตัวเอง ให้ได้รับความเจ็บปวด กรรมในอดีต คือ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ความโลภฉุดให้ท่า อกุศลกรรมที่หยาบช้า ทําปาณาติบาต เป็นพรานไพร คว้าได้หอก