ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เปรต หญิงสาวผู้หิวโหย
๔๖๗
จะอุทิศส่วนกุศลให้เพียงเล็กน้อย แต่มีผลานิสงส์เกิดขึ้นมาก
*เหมือนเรื่องในอดีตกาล มีหมู่บ้านอยู่ ๒ หมู่บ้าน คือ หมู่บ้าน
อิฏฐาวดี และหมู่บ้านทีฆราช ในแคว้นมคธ สองหมู่บ้านนั้นมี
พวกมิจฉาทิฏฐิอยู่เป็นจำนวนมาก มีหญิงคนหนึ่งเกิดในหมู่บ้าน
อิฎฐกวดี นางมีความเห็นผิด ได้ฆ่าตั๊กแตนเป็นจํานวนมาก
เมื่อละโลกไปแล้ว จึงไปบังเกิดเป็นเปรต เสวยทุกข์มีความหิว
กระหายอยู่นานถึง ๕๐๐ ปี
เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราเสด็จอุบัติขึ้นในโลก
ทรงเทศน์สอนเหล่าเวไนยสัตว์ให้บรรลุธรรมกันอันมาก วันหนึ่ง
พระองค์เสด็จเข้าไปในกรุงราชคฤห์ ประทับอยู่ในพระเวฬุวัน
มหาวิหาร สมัยนั้น นางได้กลับมาเกิดในตระกูลสังสารโมจกะ
ตระกูลหนึ่งในหมู่บ้านอิฏฐาวดี ในเวลาที่นางมีอายุ ๗-๘ ขวบ
ได้ไปเล่นรถกับพวกเด็กหญิงคนอื่นๆ พระสารีบุตรเถระซึ่งตาม
เสด็จพระบรมศาสดาไปด้วย ท่านพร้อมด้วยภิกษุ ๑๒ รูป
เดินบิณฑบาตไปทางบ้านของตระกูลสังสารโมจกะ
ในขณะนั้น เด็กหญิงจำนวนมากที่กำลังเล่นกันอยู่ใกล้
ประตูบ้าน เห็นพระเถระก็มีจิตเลื่อมใส จึงรีบมาไหว้พระเถระ
*มก. เล่ม ๔๙ หน้า ๑๓๒