การทำบุญเพื่อบิดาและการตอบรับของเปรต : หน้า 343/589

Bsumaประช จะเชื่อ ตอนเป็น หรือ จะเห็น ตอนตาย ๓๔๒ อีกเมืองหนึ่ง เมื่อรู้ว่าบิดาเสียชีวิตแล้ว ก็ตั้งใจจัดภัตตาหาร หวานคาวเป็นอย่างดี แล้วเชิญพราหมณ์มารับประทานอาหาร ที่บ้านของตน เพื่อจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้เป็นบิดา ฝ่าย เปรตเมื่อรู้ดังนั้นจึงไปที่อันธกวินทนคร เมื่อเหาะไปถึงกรุง ราชคฤห์บังเอิญว่า ตกดึกคืนนั้น พระเจ้าอชาตศัตรูกำลังยืน ชมดวงจันทร์ในยามราตรี ทรงนึกถึงพระบิดาที่ตนเองเป็นผู้ รับสั่งให้ทำปิตุฆาต เมื่อนึกถึงอนันตริยกรรม ที่ทำลงไปจึงไม่อาจ บรรทมหลับได้ เพราะความเดือดร้อนใจและทรงฝันร้ายเป็น ประจํา พระองค์จึงเสด็จขึ้นไปบนปราสาท เมื่อมองออกมานอก ช่องพระแกล ก็ทอดพระเนตรเห็นเปรตตนนั้น ลอยผ่านมาพอดี ทรงเข้าพระทัยว่าเป็นสมณะผู้ไม่มีผ้าไตรจีวร จึงตรัสถามว่า “ท่านผู้เจริญ ท่านเป็นบรรพชิตเปลือยกายในยามราตรี เช่นนี้ จะเร่งรีบไปที่ไหนกัน ท่านปรารถนาจะให้เราช่วยบ้างไหม เราเป็นพระราชา สามารถจะให้อัฏฐบริขารแก่ท่านได้ทุกอย่าง ขอเพียงท่านเอ่ยปากบอกมาเถอะ เราจะขวนขวายหามาให้” เมื่อเปรตถูกพระราชาตรัสถาม ก็หยุดยืนอยู่กลางอากาศ ทูลตอบไปว่า “ข้าพระองค์ไม่ใช่สมณะ ข้าพระองค์เคยเป็นคฤหบดี ผู้มั่งคั่งอยู่ในกรุงพาราณสี แต่เพราะเป็นคนตระหนี่ ไม่เคยให้ สิ่งของแก่ใครๆ เป็นคนทุศีล แสวงหาทรัพย์บนความทุกข์ยาก