ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
จะเชื่อ ตอนเป็น หรือ จะเห็น ตอน ตาย
ကဇက
ของคนอื่น อีกทั้งสอนให้คนในบ้านไม่ให้ทานกับใครอีกด้วย
ให้ตระหนี่หวงแหนทรัพย์เอาไว้ ทรัพย์เก่าอย่าให้หมดไป
ทรัพย์ใหม่ต้องเพิ่มขึ้นทุกวัน
บัดนี้ เมื่อข้าพระองค์มีสภาพต้องมาเป็นเปรต จึงได้รู้ถึง
ผลกรรมอันเผ็ดร้อนของตนเองแล้ว แม้ปรารถนาอาหารที่
หมู่ญาติพากันทําบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลให้ ก็ไม่มีญาติคนไหน
ทำบุญให้กับข้าพระองค์เลย เพราะทุกคนเป็นคนตระหนี่หมด
ญาติเหล่านั้นไม่เชื่อเรื่องบุญและบาป มัวทำบาปกันเป็นอาจิณ
ไม่นานก็จะมาเกิดเป็นเปรตเหมือนกับข้าพระองค์ แต่ยังมีลูกสาว
ของข้าพระองค์ชื่อ อนุลา นางอยู่ไกลจากที่นี่มาก ยังนึกถึง
ข้าพระองค์ ตั้งใจจะถวายทานแด่พราหมณ์แล้วอุทิศส่วนกุศล
ให้กับข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะไปเมืองอันธกวินทนคร เพื่อรับ
ส่วนกุศลที่ลูกสาวอุทิศให้
พระราชาทรงสนพระทัยมาก จึงทรงรับสั่งกับเปรตไปว่า
“ถ้าท่านได้เสวยผลทานที่ลูกสาวทำให้แล้ว ก็ช่วยกลับมาบอก
แก่เราด้วยเถอะ” จูฬเศรษฐีเปรตทูลรับพระดำรัสแล้ว ก็เหาะ
ต่อไปถึงอันธกวินทนคร แต่ไม่ได้รับผลแห่งทานนั้น เพราะ
พราหมณ์ทั้งหลายที่มาบริโภคอาหารของนางล้วนเป็นผู้ไม่มีศีล
ไม่สมควรแก่ทักษิณา จึงไม่สามารถหลุดพ้นจากอัตภาพของ