ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsual
ค ว า ม ห ล า ก ห ล า ย ข อ งเปรต (๑)
៤៧៨
คนอื่นให้ทานก็คอยห้ามปราม นอกจากนี้ ฉ้อโกงทรัพย์สินที่
เป็นของสาธารณะหรือของสงฆ์มาเป็นของตนด้วยความโลภ
เมื่อตายไปก็ต้องมาเกิดเป็นเปรตอย่างที่ได้เล่ามาข้างต้น
เมื่อมองดูสรีระร่างกายของเปรตบางจำพวก จะเห็นว่า
มีรัศมีออกจากกาย รุ่งเรืองเปล่งปลั่ง แต่แปลกประหลาดตรงที่
ปากของเปรตเป็นเหมือนปากสุกร เป็นเปรตที่อดอยาก หาสิ่งใด
ที่จะกินเป็นอาหารก็ไม่ได้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า ตอนที่ยังเป็น
มนุษย์ เคยบวชเป็นพระสงฆ์ อุตส่าห์รักษาศีล ร่างกายจึงแลดู
ผุดผ่อง แต่การที่ต้องมาเกิดเป็นเปรตปากเหม็น เพราะกล่าว
นําหนิติเตียนครูบาอาจารย์ด้วยทิฏฐิมานะ หรือชอบตำหนิเพื่อน
สหธรรมิกผู้สมบูรณ์ด้วยศีล กรรมนั้นจึงบันดาลให้เกิดผลเป็น
เปรตประเภทนี้
เปรตอีกพวกหนึ่ง สรีระร่างกายสวยงามเหมือนเทวดา
มาก แต่อวัยวะส่วนปากส่งกลิ่นเหม็นเน่า มีหนอนไต่ยั้วเยี้ย
หนอนเจาะกินปากบ้าง กินนัยน์ตาของเปรตเหล่านั้นบ้าง ที่เป็น
เช่นนี้ก็เพราะตอนเป็นมนุษย์อุตสาหะรักษาศีล จึงมีร่างกาย
งดงาม แต่การที่ปากเหม็นเน่า มีหนอนเจาะกินปาก เพราะ
วจีทุจริตด่าว่าพระภิกษุสามเณร เป็นคนมีทิฏฐิมานะยกตน
ข่มท่าน จ้วงจาบพระสงฆ์สามเณร เมื่อตำหนิติฉินนินทาผู้มีศีล