ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
โทษของการฉ้อราษฎร์บังหลวง
៨៩
โลกที่เราอาศัยอยู่นี้เปรียบเสมือนศูนย์รวมแห่งบุญ
และบาป บัณฑิตผู้มีปัญญา เกิดมารู้คุณค่าของชีวิต จึงมุ่งแต่
สั่งสมบุญ สั่งสมความดี เพื่อจะได้เป็นเสบียงในการเดินทางไกล
ข้ามวัฏสงสาร ส่วนผู้ที่ไม่รู้คุณค่าของชีวิต ก็ปล่อยวันเวลา
ให้ผ่านไปอย่างไร้ค่า แล้วยังก่อบาปอกุศล ซึ่งดูเหมือนว่าจะมี
ความสุขในเบื้องต้น แต่จริงๆ แล้ว เป็นความทุกข์ตั้งแต่ต้น
จนถึงอวสาน นักสร้างบารมีผู้ไม่ประมาท จึงสั่งสมแต่บุญบารมี
อย่างเดียว แล้วเว้นจากบาปอกุศลทั้งปวง มุ่งรุดหน้าไปสู่
จุดหมายปลายทางคืออายตนนิพพาน การทำใจให้หยุดนิ่ง
เป็นวิธีการอันประเสริฐที่จะไปให้ถึงเป้าหมายสูงสุด ดังนั้น
ผู้มีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จึงควรหมั่นฝึกฝนใจให้
หยุดนิ่งให้ได้ทุกๆ วัน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน วาเสฏฐสูตร ความว่า
“กมฺมุนา วตฺตตี โลโก
กมฺมุนา วตฺตตี ปชา
กมฺมนิพนธนา สตฺตา รถสสา ว ยายโต
โลกเป็นไปเพราะกรรม หมู่สัตว์เป็นไปเพราะกรรม
สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นเครื่องกระชับ เหมือนลิ่มสลักรถที่
แล่นไปอยู่ฉะนั้น”
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทำให้เราเข้าใจในเรื่อง