เปรตและวิบากกรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 317/589

สิ่งที่บรรพ บรรพบุรุษรอคอย ๓๑๖ *๑. วิชชาตเปรต เป็นเปรตที่มีฤทธิ์มาก เพราะตอน เป็นมนุษย์ เคยศึกษาอยู่ในพระพุทธศาสนา แต่ว่าได้ประพฤติ ผิดพลาดจึงต้องมาเสวยวิบากกรรม ๒. เปรตที่กินของไม่สะอาดมี ๓ จำพวกคือ วันตาสาเปรต เปรตชนิดนี้รูปร่างน่าเกลียด เที่ยวเดินโซซัดโซเซเสวยทุกขเวทนา หากินเสลด าลายเป็นอาหาร และกุณปขาทาเปรต เปรตเทียว หากินซากศพเป็นอาหาร และคูถขาทาเปรต เปรตจำพวกนี้มี กลิ่นเหม็นสาบน่าสะอิดสะเอียน มีอุจจาระปัสสาวะเป็นอาหาร ๓. อัคคีชาลมุขาเปรต เปรตประเภทนี้ถูกวิบากกรรม บันดาลให้มีเปลวไฟแลบออกจากปากตลอดเวลา ไฟได้ไหม้ปาก และลิ้นของเปรตได้รับความทุกข์ทรมานแสบร้อนแสนสาหัส ครั้นทนไม่ได้ก็วิ่งร้องลั่นอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะหมดกรรม ๔. สุจิมุขาเปรต เปรตประเภทนี้มีรูปร่างพิกล ร่างกาย ผอมโซดาเกรียม เท้าทั้งสองข้างใหญ่โต ท้องใหญ่ มีคอยาว มีปากเล็กเท่ารูเข็ม มีแต่ความอดอยาก ๕. ตัณหาชิตาเปรต ที่ได้ชื่อนี้เพราะว่ามีความอยากข้าว อยากน้าเป็นกำาลัง เที่ยวเดินตระเวนเสาะหาอาหารและน้ำ *โลกทีปนี (พระพรหมโมลี)