บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ 3 : หน้า 305/589

ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๓) ๓๐๔ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ถือเป็นโอกาสอันประเสริฐสุด ของการเกิดมาเพื่อสร้างบารมีกันจริงๆ แม้หมู่สัตว์เหล่าอื่นอีก เป็นอันมาก ก็ปรารถนาที่จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับเรา เพราะเป็นอัตภาพเดียวที่มีโอกาสดีในการสั่งสมบุญบารมีให้กับ ตนเองได้อย่างเต็มที่ เมื่อเราได้ในสิ่งที่ได้โดยยากที่สัตว์ทั้งหลาย ปรารถนากันแล้ว ก็ต้องใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง รู้จักประคับประคองตัวของเรา ให้ดำเนินชีวิตอยู่บนหนทางแห่ง ความดีให้ได้ตลอดไปบนเส้นทางแห่งบุญ ชีวิตจึงจะมีคุณค่า เพราะบุญเท่านั้นที่จะช่วยคุ้มครองเราให้ปลอดภัย บุญที่เกิดจากการเจริญสมาธิภาวนา เป็นประจำสม่ำเสมอ จะช่วย โดยเฉพาะ ทำให้เส้นทางไปสู่อายตนนิพพานของเราสะดวกสบายยิ่งขึ้น และจะถึงที่หมายโดยปลอดภัยอย่างรวดเร็ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปิยสูตร ว่า “หมู่สัตว์ที่มาเกิดแล้วจ๋าจะต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำ กรรมอันใดไว้ คือบุญและบาปทั้งสองประการ บุญและบาป นั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้น ไป อนึ่ง บุญและบาปนั้นย่อมเป็นของติดตามเขาไปประดุจ เงาติดตามตัวไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรม สะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก ด้วยว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็น ที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก”