ความสำคัญของบุญและการให้ในศาสนา : หน้า 10/265

ประโยค๕ - มั่งคลือเทปนี้นิสาแปล เล่ม ๗ - หน้าที่ ๑๐ ก็ดี น้ำประมาณเท่านี้เสนอซะหละคร คีดี มิใช่ทำได้ง่าย ที่แท้น้ำนี้ ถึงการนับว่า กองน้ำใหญ่ พึ่งนับไม่ได้ พึ่งประมาณไม่แตกเลยทีเดียว แม้ฉันใจ ก็ภูพหลาย การทำประมาณบุญในทัณฑ์ประกอบด้วย องค์ ๖ อย่างว่า' ความหลังไหลแห่งบุญ ความหลังไหลแห่งกุศล มีประมาณเท่านั้น นำสุขมา ให้ถอมเลิศด้วยดี มีวิญาณเป็นสุข เป็นไป พร้อมเพื่อความเกิดขึ้นในสรวง ก็อมไปเพื่อประโยชน์สุข ที่น่า ปรารถนารักใคร่พอใจ มิใช่ทำได้ง่าย ที่แท้ บุญนี้ถึงการนับว่า กองบุญใหญ่ พึ่งนับไม่ได้ พึ่งประมาณไม่ใดเลยดีเดียว ฉันนั้นเหมือนกัน" พระผู้มีพระภาคผู้พระสุตตศาสดาได้ตรัสไว้อย่างนี้ ครั้นแล้ว ได้ตรัสคำอื่นอีกต่อไปว่า [๒๑] "ทยกก่อนแต่ให้ มีจิดี กำลังให้ถึงทำ จิตให้เฉื่อยไร ครับให้แล้ว ก็เป็นผู้มีใจชื่นบาน ความบริสุทธิ์แห่งเดชานี้เป็นความถึงพร้อมแห่งยิ่ง ปฏิกหปลารศร ปราศโทษะ ปราศโมหะ ไม่ มีอาสะ ปฏิหท่หลายสำรวมแล้ว ประพฤติ พรหมจรรย์ เป็นบุตที่ถึงพร้อมแห่งบุญ ยืนยืม มีผลมาก ทั้งฝ่ายตนทั้งฝ่ายผู้อื่น เพราะชำระเอง เพราะให้ด้วยมือของตน บัญฑิตผู้มีปัญญามีรักสา มิใจพ้น (จากตระหนี่) บุชาอย่างนั้น ย่อมเข้า ถึงโลกไม่มความเมียดเมินเป็นสุข ดังนี้"