ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ ๕ - มั่งคั่งที่ปืนเปล่า เล่ม ๓ - หน้าที่ ๑๕๘
มีพระวจฑุเทพเป็นต้น ปลงพระชนม์พระราชาทั้งหมดในนคร ๖ หมื่น
๓ พัน ในชุมทวีปทั้งสิ้นมีเมืองอิสัญชะเป็นต้น เมืองทวารวดีเป็น
ที่สุดแล้ว ประทับอยู่ในเมืองทวารดี ทรงแบ่งพระราชสมบัติออกเป็น ๑๐
ส่วน มีกระสลากถึงพระฤกษ์ฉบับเลียบ เมื่อพระราชานั้น
ทรงละลึกได้ใหม่ คำว่า "พวกเราจะแบ่งให้เป็น ๑๐ ส่วน" พระเจ้า
อังครูผู้เป็นพระณิฏฐของพระราชาทุกพระองค์ จึงตรัสว่า "ขอพระ-
เจ้าพังหลายของฉันแก้พระพินิจ" ฉันจักทำการค้าขาย
เลี้ยงชีพ ของพระเจ้าพังหลาย จงสะภาไภในชนบทของตนเอง
อย่างเดียว." พระราชาหล่านั้นต่างตรัสว่า "ลิละ" พระราชทาน
ส่วนของพระเจ้าอังครูนั้นแก่พระกนิษ ประทับอยู่ที่เมืองทวารวดี
ถ้ามพระกนิษนั้นๆ ความสงบในเรื่องนี้เพียงเท่านี้ ส่วนความผิดสอง
บันติพิจารณา ตรวจดูในตนบันทึกอตชดาในสถานีดา.
[๑๔๒] ก็พระเจ้าถึงเมื่อทรงทำการค้าขายได้ทรงควรวยามหา-
ทานเป็นนิดย์ ก็พระองค์มีทาสคนหนึ่งเป็นผู้กามเรือนคลังได้เป็นคน
มุ่งประโยชน์ พระเจ้าถึงได้ทรงนำกีดคนหนึ่งมาพระราชาท
แก่เขา เขาเมื่ออุตรอยู่ในครรลองนองให้ทำละแล้ว ก็มีอุฏฐานของ
เขาเจริญวิญญาณ แล้ว การวินิจฉันได้เกิดขึ้นในราชะตุลว่า "เด็กคนนี้เป็น
ทาสหรือไม่เป็นทาส." พระนางอัญชุนเทววิทรงสกัดคำนี้แล้ว ทรงทำ
การอปมาด้วยแม่โคนม ตรัสว่า "แมบุตรของมารดาพื้นเป็นไทกงกลเป็น
ไทแท้" แล้วทรงปล่อยจากความเป็นทาส แต่เด็กไม่อาจอยู่ในนั้น
๑. ข. ชา. ๒๗/๑๐๐ ตฤณฤทกาถ. ๕/๑๒๓.