ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 5 - มั่งคลังที่เป็นป่า เล่ม 3 - หน้า 257
คือ ประกาศแล้วว่า "ความไม่ประมาทมีอยู่ในกุศลธรรมทั้งหลายถึงพร้อมแม้ด้วยประกายอย่างนี้, มีอุปมามาก
แม้ด้วยประกายอย่างนี้" พระอรรถกถากล่าวว่าคำว่า ' ยุฏิฏิ ' เป็นต้น เพื่อแสดงว่า ' การกล่าวชักเนื้อความ อันเป็นฝึกฝ่ายธรรม
อันหาโทษไม่ได้อย่างใดอย่างหนึ่ง มารวมลงในความไม่ประมาทก็วล."
[๒๕๐] อรรถกถาอัปปมวรรค ในมหาวรรคสัญญา ว่า
" บัณฑิตพึงเห็นความในว่า ' อามา โณ ' นี้ว่า ' ความไม่
ประมาทเป็นตัวการ เป็นยอด แห่งกุศลธรรมทั้งมวล เหมือนพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นยอดแห่งสรรพสัตว์ว่านั้น. ถามว่า ' ก็ความ
ไม่ประมาทนั้นเป็นเพียงโลกียะ, ส่วนกุศลธรรมทั้งหลาย เป็นถึง
โลกุตตร (กิริยา), องค์ ความไม่ประมาทนี้เป็นกุศลธรรมเท่านั้น
ไม่ประมาทนี้เป็นยอดแห่งกุศลเหล่านั้นได้อย่างไร ? ' ก็ว่า เป็น
ยอดแห่งกุศลธรรมเหล่านั้น Because อรรถว่า เป็นเหตุให้ได้. จริงอยู่
กุศลธรรมเหล่านั้น อันบุคคลอ่อนใด้ด้วยความไม่ประมาท; เพราะเหตุ
นั้น ความไม่ประมาทนี้ จึงชื่อว่าเป็นยอดแห่งกุศลแห่งนั้น.
ด้วยเหตุนี้น พระผู้พระภาคจึงตรัสคำว่า ' สพุณ เต อุปมา-
มูลกา ' เป็นต้น."
อรรถกถาทุติยวรรค ในสกนิบาต องค์สุดทินาก ก็อย่างนั้น.
[๒๕๑] จากา 2 สูตรนั้น ว่า " ความไม่ประมาทเป็นไปด้วย
* สา ป. 3/๒๕๕