การให้และความใจบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 29/265

ประโยค- มังคีดกติกานี้แปล เล่ม ๓ หน้าที่ ๒๙ ทาน เพราะถึงความเป็นคนเฉลย มีการให้ของเลวนี้เป็นนิมิต ผู้ใด บริโภคของเช่นนี้ด้วยตน ให้ของเช่นนั้นนั้นแลแก่ผู้อื่น ผู้นั้นชื่อว่า สหายแห่งทาน เพราะถึงความเป็นผู้สมบูรณ์กัน ด้วยอันวาสภาวะคือ ความเป็นคนเลวและคนยิ่ง มีการให้ของเสมอกันนั้นเป็นนิมิต ผู้นั้นชื่อว่า นายแห่งทาน เพราะถึงความเป็นผู้ประเสริฐ มีการให้ของประดิษฐ์ นั้นเป็นนิมิต มีใช่ผู้ปรารถนาอย่างเดช เพราะความสำเร็จแห่งเดช. ทายกอาจเที่ยวไปร่วมกัน คือ เป็นไปด้วยกัน เพราะไป คือ เที่ยว ร่วมกัน ภาวะแห่งผู้เที่ยวไปร่วมกันนั้นชื่อ สหายทาน คือเป็นไป ด้วยกัน เหตุนี้น่ะ พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า 'สหทวี เอกวิภาคว่า อทิสสุต' คำอย่างหนึ่ง นาว่า อิสสุต ได้แก่ ผู้นครเครื่องผูกคือ ตันหาผูกไม่ได่."" [๒๒] อรรถกถามามสูตร ในสุดตินิมาว่า "สองบว่า ทายโก ทานปติ แปลว่า ทายกด้วย ทานบดีด้วย จริงอยู่ ผูใด ถูกขบังกัน ข่อมให้ของ ๆ ผู้นั้น แม้นนี้ก็เป็นทายก แต่ไม่เป็น ทานบดี เพราะไม่มีสิละในทานนั้น. ก็ามามนพีซนี้ของ ๆ คน เท่านั้น ด้วยเหตุนี้น่ะ เขาจึงพูดว่า 'พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์แล เป็นทายก เป็นทานบดี' เป็นนั้น ความในมามสูตรนี้เพียงเท่านี้ ส่วนในที่อื่น นะกล่าวไว้เช่นนี้น่ะว่า 'ผู้ค้านความตระหนี่ ครอบงำ' ๑. ป. โชฎ ฯ ส.๒๒๓.