บทวิเคราะห์วาจาและความรัก : หน้า 71/265

ประโยค ๕- มังกรคลาดนี้นี้นี้ เล่ม ๓- หน้าที่ ๗๑ หาโทษมิได้ เพราะวิเคราะห์ว่า โทษของวาดนี้ไม่มี, อธิบายว่า เป็นวาวามไม่มีโทษ. บอกว่า เนพ นั้น เหมือน เนพ ศพที่พระผู้ม พระภาคตรั้ในกานว่า เนพูโฑ สเตอจอใจ โฉง นี้เป็นต้น. คำพูด ชื่อว่า นำความสุขมาแก่อุ คือไม่ยังความเสียแก่คุณ ประดูว่า ว่าถูกมีแม่แท้งให้เกิดขึ้น เพราะเป็นถ้อยคำเพราะด้วยพยัญชนะ ชื่อว่า วาวาที่สบายหู ชื่อว่า วางเป็นที่ตั้งแห่งความรัก เพราะวิเคราะห์ว่า ว่านั้นไม่ยังความโกรธกริบ ยามความรักให้เกิดวัสสะระ เพราะเป็นถ้อยคำเพราะด้วยอรรถ ชื่อว่า เป็นคำพูดจับใจ เพราะวิเคราะห์ว่า ว่านั้นย่อมถึงใจ คือไม่กระทบกระแท้ง เข้าไปลงจิตโดยสะดวก. ชื่อว่า เป็นวาจาของชาวเมือง เพราะวิเคราะห์ว่า ว่านั้นมีอยู่ในเมืองเพราะเป็นอาจบาญด้วยคุณ เพราะวิเคราะห์ว่า วาวานั้นเป็นวาจาอ่อนโยน ประดูว่าหญิงผู้เจริญในบุรี ดังนี้บ้าง. เพราะวิเคราะห์ว่า ว่านั้นเป็นของชาวเมือง ดังนี้บ้าง. สองว่าปราสาท เอสา มีความว่า เป็นคำของชาวเมืองทั้งหลาย. ด้วยว่า หนชาวเมืองทั้งหลาย ย่อมเป็นผู้มีถ้อยคำที่สมควร คือ เรียกคนผู้ จะเป็นบิดาไว้ว่า บิดา ผู้จะเป็นมารดาไว้ว่า มารดา ผู้จะเป็นพี่ เป็นน้องได้ ก็เรียกว่า พี่ น้อง ชื่อว่า เป็นจากอันชมนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร เพราะวิเคราะห์ว่า ถ้อยคำเห็นปานนั้น ย่อมเป็นวาจาอันชนเป็นอันมากใคร.