มังคลัตถิปันปิเลม ๓ - การรักษาศีล : หน้า 139/265

ประโยค ๕ - มังคลัตถิปันปิเลม ๓ - หน้าที่ 139 พระองค์ทรงห้ามแล้ว กีริต (การนอน of) ที่ใช้สอยซึ่งที่รองนั่น ก็เป็นอันห้ามด้วย เพราะฉะนั้น พระองค์จึงตรัสว่า “อุจจาลยะ-มหายานะ” ดังนี้ แท้โดยเนื้อความ การนอนจากการนั่งการนอน อันเป็นการใช้สอยที่นอนใหญ่ขึ้นบันดิตพึงทราบว่า พระองค์ทรงแสดงไว้แล้ว" [๒๒] เพราะรวมองค์ที่ ๓ และที่ ๔ ทั้ง ๒ องค์เป็นองค์เดียวกัน จึงมีองค์เดียว ด้วยประกาสะนี้ เหตุนัน ในอรรถกถาทุกภาสะท่านจึงกล่าวว่า “๒ องค์นี้องค์ต้นและองค์ที่ ๕ และที่ ๘ ทั่วไป แก่อุปาสและสามเณรด้วยอำนาจเป็นอิจฉิส องค์แม้มงครวมองค์ที่ ๗ และที่ ๘ ของอุปาสเป็นองค์หนึ่งด้วยอาณาจอูโบสา เว้นองค์สุดท้ายแห่งองค์ทั้งหมด ทั่วไป บวกกับ พาสมเณร แด่องค์สุดท้ายแห่งองค์ทั้งหมด เป็นองค์พิเศษ สำหรับสามเณรเท่านั้น." ส่วนในปรนวัสสะชื่อสุทธิมรรค ท่านกล่าวว่า “ศีลของคุณสัฏดิ้ง นี้ คือ สำหรับอุปาสและอุบลิกา ลิกขาบน ๕ ด้วยอำนาจเป็นอิจฉิส หรือเมื่ออุตาสะก็ถึงรักษาทั้ง ๑๐ ลิกขาบน (และ) มี๓ อำนาจเป็นองค์อุบโบสก" ภูฏาภรณ์อัสสะสะชื่อสุทธิมรรค ว่า “สองทว่า สติ วา อุจเสนา คือ เมื่อความอุตสาหะเพื่อจะพยายามรักษาศีลของอุตสาหะ เช่นนี้ พระพุทธโฆษาจารย์ กล่าวถึงศีลที่สามารถระพิงรักษาดูศีลของมุฑิกาอุบาสกเป็นต้น.”