ภาวะทางธรรมและการส่งเสริมความปรองดอง : หน้า 88/265

ประโยค และ มังคับติกรรมนี้นิยแปล เล่ม 3 หน้า ที่ 88 ลักษณะทีพระอรรถกถาจารย์กล่าวไว้ในอรรถกถาสมาทิฏฐิสูตร อย่างนี้ว่า "เทวนาเป็นเหตุว่าจวางว่างคงมรินิพพาน อันเป็นไปทางกายาวทีวาม ด้วยความประสงค์ในอันเผชิญของธรรมว่า หตุปามิเทง คือ เพราะเหตุแห่งการถูกผิดด้วยวิตามิและเท่าเป็นตน. บว่า ธนเหตุ คือ เพราะเหตุแห่งการได้ทรัพย์ และเหตุแห่งความเสื่อมทรัพย์ โกคะมามิอาหารและเครื่องนุ่งห่มเป็นตน ชื่อวาลา ชื่อว่า ลาภ เพราะวิเคราะห์ว่า อันบุคคลอ่อนใบนได้. บว่า กิเลิศิ คือ งอามีสิทธิประมานเล็กน้อย. เหตุนัน พระอรรถกถาจารย์ยังกล่าวว่าย ว่า เป็นตน บว่า สมุจปานนิโต คือ รู้ว่าสิ่งเดียว ว่าเป็นคำที่ว่า ได้แก่ (รู้) ว่าตนบุ๋นเป็นของไม่จริง." [๗๕] ก็ญาณพัทธิปิโมกษตุเป็นตวามว่า "บ่าวา อนุปาปกตา คือ ผู้ตามเติมให้จีดีง ถอดอย่างหนึ่งว่า ผู้ส่งเสริมด้วยสามารถการคล้อยตาม. มีปัจจวีกิริยาและส่งเสริมอะไรกะ? บันทิต ย่อมทราบว่าสชาว่า คลังตามและส่งเสริมความปรองดองกัน เพราะว่า "สมทิตนา" พระผูมพระภาได้ตรัสไว้แล้ว. เหตุนัน พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า 'สนุนานูนปปทา' ดังนี้. อันึ่ง การส่งเสริมกิริดิ การเพิ่มให้ดีดี การรักษาดีดี ซึ่งความปรองดองกัน ด้วยสามารถแก่งอันคล้อยตาม ชื่อว่ามีอันเป็นอันกระทำให้มัน. เหตุนัน พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า 'ทูอ ชน สมนุคค ทิสูจ' ดังนี้เป็นต้นชนทั้งหลาย ย่อมยินดีง ในความปรองดองกันจึงเหตุนัน ความ