วรรณกรรมและอิทธิพลต่อมนุษย์ : หน้า 199/265

ประโยค ๑ มั่งคดีทำมีนี้เปนเปล เล่ม ๓ - หน้าที่ 199 บรรดาวรรณมี ๕ เหล่านี้ วรรณมีทั้ง ๔ เป็นกายกรรมทั้งหมดนั้น กลิ่นา ที่วันจากมุสวาส เป็นวิจิตรกรรม." [๙๔๕] บรรดาวรรณเดดตนและมุสชปนานั้น วรรณเดนา (เดนานเป็นเหตุออวอ) ย่อมอ้างอวทุกอันสัตว์พืชสวยในอาย ในคติ และอ้างอวความเป็นผู้มีอวอยู่เพื่อนดินในสุด. เพราะ เหตุนั้น พระผู้พระภาคจึงตรัสไว้ในสัทพลทุศุทธ์ - ในอุปสรรคบันดา อังฤตตรินกา ว่า "กิฏฐังทั้งหลาย ปมาณวิตา อัญบุคคลส่องเสพ เจริญ ทำไมภากแล้ว ย่อมอ้างอวผลให้เกิดในรถ ในอานิค ดริจฉาน ในปิติวิสัย, วิภาแห่งปานดำตบดาสีวาวิวาทังปวง ย่อมอ้างอวความเป็นผู้มีอวอยู่เพื่อนดินในสุด. เพราะ เหตุนั้น พระผู้พระภาคจึงตรัสไว้ในสัทพลทุศุทธ์ - คำพูดในปิติวิสัย, วิภาแห่งอิทธิรานานที่บวกว่ารบทั้งปวง ย่อมอ้างอวความเสื่อม โคคะให้แก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์, ภิญทั้งหลาย กามสุขอาจา อันบุคคล ส่องเสพแล้ว...วิภาแห่งรมสูมติอาจา ที่บวกว่ารบทั้งปวง ย่อมอ้างอว เวรพร้อมทั้งศัตรูให้แก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์, ภิญททั้งหลาย มาสวาท อันบุคคลส่องเสพแล้ว...วิภาแห่งสุขาวาทที่บวกว่ารบทั้งปวง ย่อม อ้างอวารกล่าวคู่ด้วยกันไม่จริง ให้แก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์. ภิญทั้งหลาย การดื่มสุราและเมรัย อันบุคคลส่องเสพแล้ว...วิภาแห่งการดื่มสุรา และเมรัยเขาบวกว่ารบทั้งปวง ย่อมอ้างอวความเป็นคนบ้า ให้แก่ ผู้เกิดเป็นมนุษย์." ๑. อง อุฎฺฐต. ๒๗/๒๕๕..