บทเรียนเกี่ยวกับพระราชาและธรรม มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 3 หน้า 243
หน้าที่ 243 / 265

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงคำสอนของพระราชาที่เน้นเรื่องการเว้นจากกรรมที่ไม่ดี และการมีจิตใจที่ดีต่อผู้อื่น เพื่อหลีกเลี่ยงความทุกข์ในชีวิต จากความผิดพลาดและการทำบาปในอดีต พระราชายังได้สะท้อนถึงบทเรียนที่ตนได้รับจากโชคชะตาและการทดลองชีวิต โดยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการทำความดีและการอธิษฐานเพื่อความสงบในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-สอนเรื่องความตระหนักในกรรม
-การเว้นกรรมที่ไม่ดี
-การรับผิดชอบต่อการกระทำ
-มุมมองของพระผู้มีพระภาค
-การน้อมนึกถึงชีวิตและความตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๕ - มั่งลิดถีที่เป็นแปลง ล่ม ๓ - หน้าที่ ๒๔๓ แต่นี้ไป ท่านทั้งหลายอย่ารักษาทรัพย์และข้าวเปลือกอันเป็นของของคน." พวกมนุษย์ฝังคำนั้นแล้วพูดกันว่า "พระราชานี้ทรงเม่งแต่งจะยกโทษ ไร้หน่ออันอื่น จึงทรงช่อห่อกะทะของพระองค์ไว้ในเสร็โภคบารมี เองก็เดียว แล้ว (แร่ง) ให้แสงหมาโจร พวกเราถงสังหาร พระราชาทั้งเรากรรมมันให้ตาย เพื่อมให้ทำโจรกรรมอีกตั้งแต่เนิ่นไป" ดังนี้แล้ว มีมือถือท่อนไม่และพลอยเป็นต้น ลูกขึ้นดีพระราชพร้อมทั้ง ปริทิตย์ให้ถึงความสิ้นชีวิตในกันเองแล้ว จึงอธิษฐานพระโพธสัตว์ไว้ ในราชสมบัติ. บรรดาชนเหล่านั้น นักฟ้อนซื้อปากลิงถึงความตายอันอ่อนน้อม เพราะโทษแห่งสูร, หญิงสาวไสถึงความตามอย่างน่ามนัส เพราะ โทษแห่งปานิดในกาลเป็นส่วนเบื้องต้น พระราชและปริทิตย์ ทั้ง ๒ นี้ถึงความตายอ่อนนาวน เพราะ โทษแห่งดินนานาน ฉะนี้แหละ. ก็เรื่องทั้งหมดตามที่กล่าวมาแล้วนี้ มันติดพิ้งกือเอาโดยพิสาด จากอรรถกถาปาฎกฏะ ในวานิบาท. [๒๔๕] บุคคลผู้อ้อมยืนถึงทุกข์ดังพระรานะนี้ เพราะ- ฉะนัน บุคคลผู้ล้มแต่เวร จึงควรเว้นจากเวร ด้วยเหตุนี้ พระผู้มี พระภาค เมื่อจอทรงแสดงธรรมแก่พระสารีบุตรเถร จึงตรัสไว้ใน คิหิสตะ ในอุตตกตปัญญาสันธ์ปัญญา องค์ตระนากยาว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More