การศึกษาวิจิตในธรรม มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 3 หน้า 171
หน้าที่ 171 / 265

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงวิจิต 3 อย่างในธรรม ได้แก่ สัมปทวิจิต สมาทานวิจิต และสมุจเฉพวิจิต โดยอธิบายถึงการพิจารณาตนเองในทางธรรมและการไม่มีความประมาทในการปฏิบัติ รวมถึงประสบการณ์ของตัวละครในเรื่องเพื่อนำเสนอตัวอย่างการใช้สติในชีวิตประจำวันให้เห็นถึงความสำคัญของการรักษาชีวิตของสัตว์และปฏิบัติตามหลักธรรมอย่างถูกต้อง โดยยกตัวอย่างเหตุการณ์ในกลดและความสำคัญของการถูกต้องในอาหารถือเป็นบทเรียนที่สำคัญในธรรม teachings ที่เราต้องใส่ใจ และนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-วิจิต 3 อย่าง
-สัมปทวิจิต
-การพิจารณาตนเอง
-การรักษาชีวิตสัตว์
-บทเรียนในธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค 5-7 ด้วยสามารถแห่งธรรมและาว่าชื่อวิธี ดี จิตนี้มี 3 อย่าง คือ สัมปทวิจิต 1 สมาทานวิจิต 1 สมุจเฉพวิจิต 1. บัดนี้ข้าจะอธิ กล่าววิจิต 1 อย่าง ตามที่พระอธิการยกกล่าวไว้ ในถรรกถา อธิษฐาน : เป็นต้น. [๒๕] น้อยอันมาในถรรกถา อธิษฐานีและสัมมาทิฏฐิ ว่า "บรรดาวิจิตทั้ง 3 นั้น วิจิตซึ่งเกิดขึ้นชั้นหลาย ผู้ได้สมาทาน สิกขาบท (เป็นแต่) พิจารณาถึงฐานะทั้งหลายของตน มิตชาด วั และพาทีจะเป็นต้นแล้ว ไม่น่าวล่วงว่าวิตามญาณเข้า ด้วยคิดว่า 'การทำเช่นนี้ ไม่สมควรแก่เรา' ดังนี้ บันทิตพึงทราบว่า สัมปท- วิจิต ดูวิจิตที่เกิดขึ้นแกบุคคลชื่อจักกนะในเกาะสีหล ฉะนั้น. [อุทาหรณ์สัมปทวิจิต] ได้ยินว่า ในกลดที่กะนะอุบาสนึงยังเป็นทรามนะแล โรค เกิดขึ้นแกมารดา. และหมอบอกว่า 'การที่ได้เนื้อกระต่ายสด (มา ปรุงยา) จึงจะควร.' ลำดับนั่น พี่ชายของเขาใช้ยันจกักไป ด้วย ส่งว่า 'พ่อ เจ้าจะไปนา หมามิด.' เขาไปที่นั่นแล้ว. ครั้งนั้น กระต่ายตัวนึ่ง มาทำกินข้าวกล้อน พบนายจะเข้า จึงรีบไป โดยเร็ว ถูกกวัดลิสีฟันแล้วได้รับเสียงดัง 'กิริ กริ' นายจักกนะ. ได้ยินเสียงนั้นแล้ว ก็ไปจับเอา ก็ไปจับเอา ด้วยตั้งใจว่า 'จับทำไมราคา' (แต่) คิดว่า 'ข้อที่เราพึงปลอดสัตว์อื่นจากชีวิต เพราะเหตุชีวิต ของมารดา หาว่ากระราไม่ แล้วพูดว่า 'เจ้าจะไป กินหญ้าและน้ำ'
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More