ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประชโยค๕ - มังคลัตถกิจปิ้นแปลง เล่ม ๓ หน้า ที่ ๑๓๔
ซึ่งการฟ้อนเป็นต้น ที่เขาประกอบแล้วก็ดี ไม่สมควรแก่ภูมิปัญญูนิมิ
ทั้งหลายเลย"
อรรถกถาจากทุบทว่า ว่า "ก็เมื่อขอคลาศเข้าไปโดยความประสงค์
จะคบแล้วอู่วุ่นแหละ ความละเมิดดังนี้ได้ในสบายนี้ แต่เมื่อ
ดูการฟ้อนเป็นต้น ซึ่งมาในโอกาสที่ตน ยืน นั่ง และนอนดี กำลัง
เดินไปเห็นการฟ้อนเป็นต้น ซึ่งมาต่อรอง (จักก) เข้าดี ความ
เศร้าหมองพึงมีได้ ความละเมิดห้ามไม่!"
[๒๐] ภิกขาผรมหมาสูตร ชุภักดิ์โทษาปิสูตรและอุโบสถสูตร
ว่า "การฟังเพลงบักนี้ไม่เป็นบ้าง ควรในบางกรณา จริงอย่างนั้น
พระอรรถากาจยึคำว่าในอรรถกาถูกพูดปรัชญาไว้ ประมวลโสดกา
ว่าพลงบักนี้ประกอบด้วยธรรม ควร, ธรรมที่ประกอบด้วยเพลงบัก
ไม่ควร"
จริงอยู่ การที่ฟังเพลงบักزيزเป็นบ้าง คือลว. เพราะเหตุ
นั้น ในอรรถกาถักปัญหาสุตว่า ท่านจึงกล่าวว่า "เมื่อบุคคลฟัง
เสียง แม้มีอัตวิจารณ์มพิษชนะอัตวิจารใด รายเป็นต้น
ย่อมเกิดขึ้น เสียงเห็นนั่นน่ ๆ บุคคลไม่ควรเสพ. แต่เมื่อบุคคล
ฟังเสียงที่อาศัยอรรถ อาศัยธรรม แม้เป็นเพลงบักของนางกุมภาสี
ความเสื่อมไสย่อมเกิดขึ้นได้ หรือความเบื่อหน่ายย่อมปรากฏ เสียง
เห็นนานนาน ๆ ควรเสพ."
[๒๑] ภิกขาสักปัญหาสุตรนั้นว่า "พระอรรถทากาจยึหมาย