ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม ๓ หน้า ๔๕
เรื่องพระเจ้าโลกลามในคัมภีร์มาหกเป็นต้น.
อุปทานของพระพักตร์เถร ในจตุตถิสมวรคดี อุปทานของพระสัปปายะเถร ในสรัตตกพารคดี และแม่เรื่องอื่นจากนันก็ พึ่งนำรวม (สามก.). ในภัสชทาน.
[๓๓] ผู้อาวุโปิจัย ๔ ย่อมได้สรุปอย่างนี้ เหตุนี้นั้น ทาน บุคคล พึงให้เป็นไปตามเอง, แม้ญาตามสกุล (กี) ไม่พึงตัดเสีย. เพราะแม้ยัญฯนันก็มีผลมากเหมือนกัน. เหตุนี้ พระผู้มีพระภาคองค์จะทรงแสดงธรรมแกกฎเกณฑ์พารามิตย์ จึงตรัสว่า "พรามณ์ ทานอย่างใด อย่างหนึ่ง คือ นิจจาทาน ยุญฯตามสกุล อันคุณสมูรณ์อาวุโววายเฉพาะ บรรพชิตผู้มีศีล, พราหมณ์ ยุญฯเต็ม , ฯลฯ มีผลมากกว่า แล้วนี่ คานิสงฆาเท่า ดั่งนี้.
[๓๔] อรรถกถา(นาย)ทันทสุดว่า "ทานยั่งยืน คือ นิจจัด ทั่งหลาย ชื่อจิฏฐนา ในสูตรนั้น. ยุญอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้นกุลทายาทผู้เป็นบูรณทายากในภายหลัง ท่านมักก็ว่า ว่า "นิจจาทานทั่งหลาย บิขาและปูองเรเป็นต้นฯนั้นให้เป็นไปแล้ว". ดังนี้ พึงให้เป็นไปตามลำดับดังที่ "อือคุณอายุยั.. ได้ยินว่า คนในสุดสลานนั้นแม้ยากจน ย่อมไม่ตัดทานประจำทศผู้มีศิลาสทั้งหลายเห็นปานนี้ ในข้ออันมีเรื่องนี้ [เป็นอุทาหรณ์].
[เรื่องอนาคตปิยทิกเศรษฐี.]
ได้ยินว่า ในเรือนของอนาคตปิยทิกเศรษฐี เขาถวายนิจจจัด