คุณสมบัติของหญิงและความสำคัญของการพูดจา : หน้า 61/265

ประโยค ๕ มังคลติศกาที่นี้แม่ เล่ม ๓ หน้าที่ 61 หญิงเหล่าใดเหล่าหนึ่ง ที่มารักษา บิดารักษา พี่น้องชาย รักษา พี่น้องหญิงรักษา ญาติรักษา เป็นหญิงมีสามี เป็นหญิง มีอาชา(ในตัว) โดยที่สุมักหญิงอันบรรลุงแล้วด้วยกลุ่ม ดอกไม้ ย่อมเป็นผู้มีสง่าราศีแล้วด้วยกลุ่ม พราหมณ์และคุณดีทั้งหลาย ธรรมจริยสมจริงทางกายมี ๓ อย่าง ๆ นี้เเล ดูก่อนพราหมณ์และคุณดีทั้งหลาย ธรรมจริยสมจริง ทางวาจา ๔ อย่างเป็นไง ? ดูก่อนพราหมณ์และคุณดีทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกลิ ย่อมเป็นผู้สวาสวาท เ็นขาดำจากสวาสวา, ไปนะสภากีดี ในบริษัทดีดี ในท่ามกลางหมู่ญาติกลัดดี ในท่ามกลาง เสน่ห์ดี ไปในท่ามกลางแห่งราชบาตรลูกดี ถูกเขาอ้างเป็นพยาน ชักกล่าว 'แน่ะพ่อชาย ท่านงาม ท่านรู้อย่างใด จงบอกอย่าง นั่น, บุคคลนั้น เมื่อไม่รู้ก็อว่า' ข้าพเจ้าไม่รู้' หรือเห็นก็อว่า 'ข้าพเจ้า' เมื่อไม่เห็นก็อว่า' ข้าพเจ้าไม่เห็น' หรือเห็นก็อว่า 'ข้าพเจ้าเห็น' ย่อมเป็นผู้ไม่กล่าวสืบสมบูรณ์ เพราะเหตุแห่งตน เพราะเหตุแห่งความอื่น หรือเพราะเหตุแห่งอามิสเล็กน้อย ด้วยประการ ฉะนี้ เป็นผู้ลำคำเสียด เว้นจากกล่าวส่อเสียง, ฟังข้างนี้ แล้วไม่ไปบอกข้างโน้น เพื่อทำลายชนหมู่, หรือฟังข้างในแล้ว ไม่มาบอกแก่คนหมู่นี้ เพื่อทำลายชนข้างโน้น, เป็นผู้สมานทั้งหลาย ที่แตกกันแล้ว หรือสนับสนุนหมู่ชนที่พร้อมกันอยู่แล้ว เป็นผู้ม ชนผู้สามารถเป็นยิ่ง ยินดีแล้วในชนผู้สามารถ คือชนในชนผู้พร้อม เพรียง ย่อมเป็นผู้กล่าววาจาเป็นครื่องทำชนให้สมานคดี ด้วยประการ