อพรหมจรรย์และเจตนาในพระพุทธศาสนา : หน้า 131/265

ประโยค ๕ มั่งคลอดที่เป็นเปล เล่ม ๓ - หน้ารที่ 131 [๑๕] อรรถกถาขุทฺกปุราณะ ว่า "บรรดาคงไม่นานนั้น เจตนาเป็นเหตุว่าล่วงฐานะ โดยประสงค์จะล้างสัพธรรม ซึ่งเป็นไปทางกายาวุธ ชื่อ อพรหมจรรย์." ฏีกาพรหมชาตาสูตร ว่า "เจตนาที่ถวายจงมรรคด้วยมรรคให้ตั้งนี้ ซึ่งเป็นไปทางกายาวุธ โดยประองค์จะเสพสัพธรรม ชื่อ อพรหมจรรย์. อพรหมจรรย์นั้นมียง ๒ คือ จิตประกอบด้วยความเป็นผู้ใด่เพื่อจะเสพ การจบมรรคด้วยมรรค " อรรถกถาชื่ออังกาบวิรดิ ว่า "อพรหมจรรย์นี้มังคือจิตคิดจะเสพ ๔ การยังมรรคให้จิตด้วยมรรค ๑" อรรถกถา"ทุกข์ปฐวัฏฏะ ว่า "อพรหมจรรย์นี้มังคืออากาศบรรดาภัญ เวลาว่า"กิ๊ผูหญิงมดี ๓ จำพวก ด้วยอานาแหงหญิงมนุษย์ อมนุษย์ และสัตว์จิราณ. มรรคนของหญิงเหล่านั้นแบ่งเป็นพวกละ ๓ ด้วยอานาอันจงมรรคิ ปิดสาวมรรถวา และมรรธรร เป็น ๕ ของจำพวกอฐโหยญชุนก ๑. ปรมตุโชติว ทุกทุกปาณวณฺณา ๒. ปรมตุโชติว ทุกทุกปาณวณฺณา ๒๓.