เรื่องหญิงงามในอดีต : หน้า 34/265

ประโยค - มังคลัคคาตาอันนี้แปล เล่ม ๓ หน้าที่ ๓๔ [เรื่องหญิงงาม] [๒๒] ในอดีตภาค หญิงงามจากคนหนึ่งในกุมพรรษสี้ เห็นหญิงทั้งหลายผสมบูรณ์ด้วยบุญ ผู้อยู่ผิว้อมด้วยดอกคำ เล่าขออยู่ในวันมหรสพ ใคร่ก็จะนั่งผิว้อมนันเล่น (บ้าง) บอกแก่มารดิดา เมื่อท่านกล่าวว่า "ลูกเราเป็นคนจน ผิ้นี้เช่นนี้ก็แล้วกันไหม ?" (ก็) กล่าวว่า "ถ้าเช่นนั้น ฉันจักทำการรับจ้างในกระถางมังคลอันตรอก หนึ่ง, พวกเรารู้คุณของฉันก็ให้" แล้วเข้าไปในกระถางหนึ่งกล่าวว่า "ฉันจะทำการรับจ้างเพราะผ้าทีอ้อมด้วยดอกคำนี้แน่นอนเก่ง" นางรับว่า "คือ" แล้วได้ทำ. ๓ ปีงไม่เต็มบริบูรณ์ ชนเหล่านี้รู้คุณ ของนาง ได้ให้ผ้าคืนพร้อมกับผ้าที่ขอด้วยดอกคำนี้นั้นแน่นแนเก่งนางไปวางที่แพใส่ที่มั่นน้ำแล้ว ลงอาบ. ขณะนั้นสาวกระผู้นิ่ง พระภาคทรงพระนามว่ากัลสป องค์หนึ่ง มีจิรณถู โจรงาไป นุ่ม และหมกังมิได้หักได้มาถึงประเทศนั้นน. นางคิดว่า "ภิกษุรูปนี้ ฉัน เป็นผู้มีจิรณโจรงาไปแล้ว ผู้นั่งของเราเป็นของหยาก เพราะไม่ ได้ให้นาคตอนก่อน" ดังนี้ แล้วชื่นผืนในทามกลาง ได้ถ่ายส่วน หนึ่งแก่พระเถระ พระเถระยืนอยู่ในที่กำบัง ที่ถึงไม่ก้หักได้เสีย นุ่งผ้านั้นชายหนึ่ง ห่มชายหนึ่ง ออกไป. ครั้งนั้น สรีระทั้งหมดของ พระเถระ ได้มีโอกาสเป็นอันเดียวกันพระอาทิตย์อ่อนเพราะรัศมีแห่ง ผ้า. นางเห็นพระเถระนั้น คิดว่า "ทีแรกพระผู้บูชาเจ้าของเราไม่งาม, บัดนี้รุ่งโรจน์ดูพระอาทิตย์อ่อน ๆ, เราจักถวายแม้ท่อนนี้แก่พระผู้