การดื่มสุราและบาปในพระธรรม : หน้า 183/265

ประโยคเล่ม 3 (หน้า 183) เหตุนี้ คำว่า วิสุ อบมูปฺปลวโต จังนั้น เป็นคำที่ปราก- รยะกล่าวดีแล้ว." ก็ในมคคลว่าข้อว่า อารติ วิริติ ปาปา นี้ แม่- การดื่มสุรา จะเป็นบาปจริง, ถึงกระนั้นพระผู้มีพระภาคประสงค์จะ ตรัสกรรมแสนอกจากการดื่มสุรา นี้โดยความเป็นบาปแล้ว ตรัสการ ดื่มสุรานั้นโดยความเป็นมักชาบน่ารับนั่นหน้า; ฉะนั้น บัณฑิตพึง เห็นฐานิฐฎว่าไม่ควรดื่มเอาสุราในนั่น ในบทว่า ปาปา นี้. องค์ วิฤติมีบุญวิริโยเป็นต้นดี มรรคดีดี ส่อว่าพรหมวรรณในอก ที่ว่า ตใป ๑ พรหมจริยาญ ในจริง, ถึงอย่างนั้นพรหม- จรรอันเหลือจากจรรยนั้น ชื่อว่า อันพระผู้มีพระภาคทรงถือเอาแล้ว เพราะความที่มรรคร พระองค์ทรงถือเอาแล้วข้างหน้า ด้วยอร่อยสัจ- ทสนะ ฉันใด; ข้ออุปไมอันเป็นครึ่งงรถรจะให้ถึงพร้อมนี้ บันทิต พึงเห็นนั่นนั่น. [๑๒๒] เจนานเป็นเหตุคู่อร ๕ มีปานิบาตเป็นต้น พระ ผู้มีพระภาคตรัสไว้ด้วยบทธั้ง ๒ ว่า 'ปาปา มุชฌปานา' เจตนา เป็นเหตุงวันจากร ๕ นั่น ตรัสไว้ด้วยบททั้ง ๒ ว่า วิตติ วิยม ด้วยประการฉนี้. บรรดาเวร ๕ นั้น นาบปธรรม ๕ มีปานิบาด เป็นต้น ผู้ศึกษาพิราบตามนัยที่ข้าพเจ้ากล่าวแล้ว ในนาคารินัยน์ ในหนหลัง. อีกอย่างนึง พิงราบแม้โดยนัยที่พระอรรถกถาจารย์ กล่าวไว้ในมหานิธรรวนรน. แม้จริง ในมหานิธรรวนรนนัน ท่านกล่าวไว้ว่าร "เหมือนอย่างอาบัติต่างๆ มีแก่กุ่งทั้งหลาย ใน ๑. สมฺมุตฺต. ๓/๒/๕๕