การแสดงธรรมในศาสนา : หน้า 194/265

ประโยค๕ - มังคลด้ำที่เป็นเปล เล่ม ๓ - หน้าที่ ๑๙๔ (ความเกิดขึ้นแห่งจิต) ด้วยสามารถงจดบาป ยอมมีอุปการะมากเหตุนนั้นแล พระผู้พระภาคเมื่อจะทรงแสดงธรรมแก่พระมหาชนเทเรจิงทรงแสดงสัณฐานปฏิบัติ ด้วยอาการ ๔๔ มีอาอย่างนี้ว่า "จุนทะ กิแลธรรมเครื่องขัดเกลาในศาสนานั้นนอกจากหลายควรทำ. เธอทั้งหลายควรทำธรรมเครื่องขัดเกลาว่า 'ชนเหล่าอื่นจักเป็นผู้เมียมเย็นกัน เราทั้งหลายจักเป็นผู้ไม่เมียเย็นกัน ในเพราะเรื่องนี้, เธอทั้งหลายทำธรรมเครื่องขัดเกลาว่า 'ชนเหล่าอื่นจักเป็นผู้เมียมเย็นกัน, เราทั้งหลายจักเป็นผู้ไม่เมียเย็นกัน ในเพราะเรื่องนี้', เธอทั้งหลายทำให้เกิดขึ้นว่า 'ชนเหล่าอื่นจักเป็นผู้เมียมเย็นกัน, เราทั้งหลายจักเป็นผู้เมียมเย็นกัน, ในเพราะเรื่องนี้'" [๙๖] นิธอรรถกถา สัณฐานสูตรนั้น ว่า "บรรดาบกหล่านนั้น บทว่า อิช นั้น เป็นบทแสดงเรื่องมีวิทยาสเป็นต้น, สองศัพท์โดย ปนะ สัณฐานเป็นนิจนต. บทว่า โว เป็นอัญชีวิติตต์ ลงในอรรถแห่งต่อวิภัณฑิต ความย่อในสัณฐานสูตรนั้นดังว่า เรากล่าวเรื่องมี