ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มังคลกิจที่ป็นเปล นำ ๓ - หน้า ๑๕๑
ในพระครรภ์ของพระอัครมหาเสนาบดีพระราชานั้น เพราะผลแห่งโบสถ- กรรมกิ้งนึง โดยล่วงไป ๑๐ เดือน ก็ประสูติ พระชนกและชนนี้ ได้ทรงขานนามพระราชกุมารนั้นว่า "อุทิฏฐาภร" พระองค์ทรงเจริญวัยแล้วดีดิ่งความสำเร็จในศิลปะทั้งปวง ทรงละสังกะบรม ของพระองค์ได้ด้วยญาณเครื่องละสักชาติ จึงทรงเปลืองอทานเนื่อง ๆ ว่า "นี่ เป็นผลแห่งกรรมมีประมาณเล็กน้อยของเรา" อุทิฏฐาภรนั้น โดยล่วงลับไปแห่งพระชนก ได้รับราชสมบัติแล้วปรากฏพระนามว่า "พระเจ้าอุทัย" แม้พระศาสดา เมื่อจะทรงแสดงธรรมแก่พวกอุบาสกผู้รักษา อุบาสก กล่าวว่า "อุบาสกทั้งหลาย พวกท่านเมื่อรักษาอุโบสถ นับว่า ทำกรรมดีแล้ว บุตติในปางก่อนทั้งหลาย อาศัยโอสถกรรมกิ้งนึง ได้องค์ใหญ่มาแล้ว" ดังนี้ จึงทรงให้เรื่องนี้สตรีสดแล้ว ศรัทธาความจาก.
เรื่องพระเจ้าอุทัย จบ.
[๑๓] เรื่องแม่ของลูกจ้างผู้ล้าสมัยและคำเทศนาเลี้ยงชีพ ด้วยการรับจ้าง เกิดเป็นเทวามที่ดังในรวป่า เพราะผลแห่ง อุโบสถกรรมกิ้งนึง ก็ควรกล่าว. เรื่องนั้นควรตรวจดูในอรรถกถา แห่งคาถาว่า "อุปปามโก อมต ปะ" เป็นต้น ในอัปปวามวรรคแห่งธรรมบท.
๑. ข. ชา. ๒๗/๒๕๔ ทกฺฑุคฺถนา. ๕/๒๕๐.