การเมืองและการให้ทานในอรรถกถาสีห์สูตร : หน้า 26/265

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๓ หน้า ๒๖ ทำถ้อยคำของพระสุดา ผู้ดำเนินหาไม่อายแล้ว ผู้กลุ่มที่ ยอมรับดี." สีห์สูตร ในสมบูรณ์ทั้ง ๔ ฉบ. [๒๔] ท่านกล่าวไว้ในอรรถถกะอัญญากษัตริย์ว่า 'คำว่า สีโห เสนาบดี ได้แก่พระชาฤษ์พระมารชาญมีพระนามอย่างนั้น ผู้เป็นนายทัพ. แท้จริง ในกรุงวาสลี มีเจ้า ๓๗๓ (เจ็ดพันเจ็ดร้อย เด่น) พระองค์ เจ้านั้นทั้งหมด ประชุมกันปรึกษาว่า ท่าน ทั้งหลายจะเลือกบุคคลผู้หนึ่ง ที่สามารถจะยึดเหนี่ยวใจของประชาชน แล้วจัดการแว่นแคว้นได้' เลือกกันอยู่ เห็นสิเหชาครู มา ทำความ ตกลงกันว่า 'ผู้นี้จึสามารถ' ได้ให้ฉัตรแห่ง (ตำแหน่ง) เสนาบดี มีสีงสมเด็จแดง อนุจารย์ผ้าครามแก้เธอ." [๒๕] อรรถกถาสีห์สูตรนั้นว่า "บอกว่าสนุกฤทธิ์ ได้แก่ อนุบุคคลนี้เห็นเอง. บทว่า ทายโอ ได้แก่ ผู้กล้าในการให้. อธิบาย ว่า ผู้ไม่หยุดอยู่ด้วยเพียงความเชื่อว่า 'ทานยังประโยชน์ให้สำเร็จ' เท่านั้น อาจแม้เพื่อสะสมรอง. Benว่า ทานบดี ความว่า บุคคล ให้ทานได้ เป็นนายแห่งทานนั้นให้ มิใช่เป็นทาส (แห่งทาน) มิใช่ เป็นสหาย (แห่งทาน). จิงอยู่ ผู้ใดรับโภคของอร่อยด้วยตน ให้ ของไม่อร่อยแก่กันเหล่าอื่น. ผู้บรรชื่อว่าเป็นทาสแห่งไทยธรรม กล่าว คือทานให้. ผู้ใดรับโภคสิ่งด้วยตนเอง ให้สิ่งนั้นแก่ตนเอง ผู้บรรชื่อว่า เป็นสหาย(แห่งทาน) ให้ ส่วนผู้ใดเองยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่ง