มังคลัตถิบูชาเป็นเปล่า เล่ม ๑ - หน้าที่ 144 : หน้า 144/265

ประโยค ๕ - มังคลัตถิบูชาเป็นเปล่า เล่ม ๑ - หน้าที่ 144 ไอ้ของเทวาดชั้นสุดสิ วิลาขา ถึงข้อศรีหรือบูรพาบุชคนในโลก นี้ เข้าจำอุปสรรคอันประกอบด้วยองค์ ๔ แล้ว พึงเข้าถึงความเป็นผู้ ร่วมกับเทพชั้นสุดสิ เมืองหน้าต่างๆไป เพราะกายแตก เป็น ฐานที่สมควรจะมีได้ วิลาขา ก็เราหมายเอาความเข้า ถึงความ เป็นผู้ร่วมกันของเทพชั้นสุดนั้น จึงกล่าวคำนั้นว่า 'ราชสมบัติอัน เป็นของมนุษย์เป็นของเล็กน้อย เพราะนำเข้าไปเปรียบเทียบอัน เป็นทิพย์' วิลาขา ๘๐๐ ปีเป็นของมนุษย์ เป็นคืนหนึ่งและวันหนึ่ง ของเทพดาชั้นมินามรดี; ฯลฯ แปลคำเป็นเป็นทิพย์โดยเป็นน เป็นประมาณอายุของเทพชั้นมินามรดี วิลาขา ก็ข้อศรีหรือบูรพ บางคนในโลกนี้ เข้าจำอุปสรรคอันประกอบด้วยองค์ ๔ แล้ว พึงถึง ความเป็นผู้ร่วมกันของเทพชั้นมินามรดี เมืองหน้าต่อไป เพราะ กายแตก เป็นฐานที่จะรวมได้แล้ว วิลาขา ก็เราหมายเอาความ เข้าถึงความเป็นผู้ร่วมกันของเทพชั้นมินามรดีนี้น จึงกล่าวคำนั้นว่า 'ราชสมบัติอันเป็นของมนุษย์เป็นของเล็กน้อย เพราะนำเข้าไปเปรียบ เทียบอันเป็นทิพย์' วิลาขา พันหรือปีอันเป็นของมนุษย์ เป็นคืนหนึ่งและวัน หนึ่ง ของเทพชั้นปรมาณิยมิดวาสวัสดิ ๑๐ ราตรีโดยราตรีนั้นเป็นเดือน หนึ่ง, ๑๒ เดือนโดยเดือนนั้นเป็นปีหนึ่ง หมื่นกพ้นอันเป็นทิพย์โดย ปีนั้น เป็นประมาณอายุของเทพชั้นปรมาณิยมิดวาสวัสดิ วิลาขา ก็ข้อศรีหรือบูรพาบุชคนในโลกนี้ เข้าจำอุปสรรคอันประกอบด้วยองค์ ๔ แล้ว