มังกรคลาดกัปปิ่นเล่ม ๓ - การอธิบายเกี่ยวกับอาสนาทั้ง ๕ : หน้า 136/265

ประโยค ๕ - มังกรคลาดกัปปิ่นเล่ม ๓ - หน้าที่ ۱۳๖ เพราะเหตุนี้ พระอรรถกาถาจึงกล่าวว่า "ปมาดิดกุณฑี องปุยติฏต" อรรถกาถุทกทปะว่าที่นอนอันไม่สมควรและเครื่องปลาคอันไม่สมควร ชื่อว่า มหาสะนะ" ฯฎิภาพพรหมาสูตรเป็นต้นว่า "กล่าวว่า อุจจา เป็นศพพิเศษ ศพที่หนึ่ง ซึ่งมีเนื้อความสมอับอจจศพท. บุคคลอ่อนนอนบนที่นั่น เหตุนี้ ที่ซาว่า เป็นที่นอน คือ อาสนทิ เป็นต้น ก็อสนะ ท่านสงเคราะห์ด้วย สนะศพที่ ในว่าก อุจจาเสยมมหาสะนะ นั้น" ฯ [๒๒] อรรถกาถาอมรำขณะว่า "อาสนะที่เกินประมาณ ชื่อว่า อาสนะทิก." พระบาลีเสนสนขณะว่า "ภูมิทั้งหลาย เราญาติดั้ง ๕ เหล่านั้นแม่ง" ฯ อรรถกาถาเสนสนขณะนี้ว่า " ตั้ง ๕ เหลือมาดูรัส พระผู้พระภาคตรัสเสริยกว่า อาสนิก. ก็เพราะบาลีว่า อุจจอนิก ตั้งอยูโดยส่วนข้างหนึ่งนั้นและ มีเท่าประมาณ ส นี้ จึงควร อันนี้ อาสนิก ๕ เหลือมาดูรัส แม้นคำประมาณ ก็พีพราม ว่า ควร" ฯ ภูมิคำอธิบายในทินนว่า "ตั้ง ๔ เหลือมาท่ากัน (ทั้ง ๔ ด้าน) ชื่อว่า อุจจสทิ. คำว่า ปมาดิดกุณฑิโต คำว่า ปมาดิดกุณฑโต ท่านกล่าวหมายเอา