การปฏิบัติแห่งอุบาสกและศีล : หน้า 19/265

ประโยค ๕ มังคลติปกปีแปลง เล่ม ๓ หน้า ๑๙ จำพวกนี้ คือ อุบาสกผู้ถึงใจสัน อุบาสกผู้ตั้งอยู่ในศีล อุบาสกผู้ตั้งอยู่ในศีล ๑๐ สามแรผู้ผูาถวายสัปทาฬิ ภิกษุผู้พอบชเสร็จ ภิกษุผู้สมบูรณ์ด้วยอัตภาพ ภิกษุปรากฏในสันต ภิกษุผู้ตั้งอยู่ในปฐมมรรคชื่อว่าผู้ปฏิบัติเพื่อจัดการ โสดาปฏผล. จงอยู่ การยังลงสู่พระศาสนา ถึงเพียงเพื่ออนุทุกในวัฏฎะ และเพื่อแทนตลอดซึ่งมรรคเท่านั้น เพราะฉนั้น่น การถืซนะ การสมาทานศีลาบาท การบรรพชา การอุปสมบท การทำสันให้บริสุทธิ์ การประองค์เนื่อง ๆ ในอธิจิต-สิกขา วิปัสสนา อันเป็นส่วนแห่งการครัฃ้สรู้ ควว่า ปฏิท่านี้ แม้ทั้งปวงยอมเป็นข้อปฏิบัติออกให้แจ้งสันติตผลโดยแท้ เหมือนอย่างว่า สมาชิกวาน อันเป็นส่วนแห่งการครัฃ้สรู้ ยอมเป็นอุปนิสัยโดยความเป็นปัจจัยแห่งการบรรลุธรรรมรตต่อ ๆ ไป จนใด, การทำสันให้บริสุทธิ์ การอุปสมบท การบรรพชา การอุปสมบท หรือศีล ๕ ดังอุปาสก อันเป็นส่วนแห่งการครัฃ้สรู้ โดยที่สุด แม้การถืซนะ อันเป็นส่วนแห่งการครัฃ้สรู้ ยอมเป็นอุปนิสัยแห่งการบรรลุรื่อยมรรตะ ฉนั้นเหมือนกัน เหตุนี้ ปฏิทานี้แม้บ่วง พระผู้พระภาคตรัสว่า “เป็นข้อปฏิบัติเพื่อ้องการโลภัฏผล.” บรรดาปิฏกกิ ทำพวกเหล่านั้น แม้ทนที่ให้เผาขาสุภีโรยในสุภีมีผลไม่ได้. ก็ความเลื่อมใสอัญชนะชำระแล้ว ที่ส่งเสรฐด้วยความบันถือและความเคารพมากในพระผู้พระภาค ในพระสัทธรรม ในพระอริยสงฆ์ โดยอาจารโอษฏิยิ่ง เป็นไปแล้วโดยอาการเป็นตัวว่า ความเป็นผู้มีพระรัตนตรัยนั่นเป็นเมือหน้าว่า “พระผู้พระภาคตรัสโดยชอบเอง