ความไม่ประมาทในพระพุทธศาสนา : หน้า 249/265

ข้อความที่ได้จากการ OCR มีดังนี้: ประโยค ๑ มังคลัตถทีปิเนปะ เล่ม ๓ หน้าที่ ๒๕๙ ถ้าว่าด้วยความไม่ประมาท* [๒๔๐] ธรรมอย่างหนึ่งเป็นข้าศึกแห่งความประมาท ชื่อว่า ความไม่ประมาท นรรดความประมาทและความไม่ประมาททั้ง ๒ นั้น อาการคือความมืดมิด ชื่อว่า ความประมาท จริงอยู่ พระผู้พระภาคตรัสคำไว้ว่า "บรรดาความประมาทและความไม่ ประมาททั้ง ๒ นั้น ความประมาทเป็นในใจ? การปล่อย การส่งเสริม การปล่อยดิบไปในกายทุจริตดี ในจิตทุจริตดี ในโมททุจริตดี ใน เบญจอาการคุณ ดีชื่อ ความประมาท อีกอย่างหนึ่ง ความไม่มี การทำโดยเกรพร ความไม่มีการทำโดยติดต่อ ความไม่มีการทำไม่ หยุด ความประพฤติด้อยหดอ่อน ความหมดความพอใจ ความทอครุะ ความไม่ตั้งมั่น ความไม่ประกอบเนือง ๆ ไม่เศร้า ไม่เจริญ ไม่ทำ ให้มาก ในการบำเพ็ญคุณธรรม ชื่อว่า ความประมาท ความประมาท เล่นเอา มั่ว ๆ เห็นปานนั้น เรากล่าวว่า ความประมาท บาปมูทกวัตถุวัจวิภาคฯ จบ. [๒๔๑] อรรถกถาวิมรรคว่า "สองเทวา จิตฺตสูส" โวสุกโฺ คือ ความไม่งาม (จิด) ด้วยสัตว์ แต่ส่งจิตไปใน ฐานะมีประมาณเท่านี้แหละ อธิบายว่า "ความเว้นจากสติ" บทว่า โวสุกโฺคุณูปบาเทน ได้แก่ การส่งเสริมซึ้งการปล่อย อธิบายว่า "ความปล่อย (ิดไป) repeatedly ทำ, การไม่โดยเกรพร ด้วย * พระมหา นิสรโลป ป. Ch. ๓ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล. ๑. อภิ. วิญ. ๕๕/๕๒.๒ ๒. สม. วิ. ๒๖๒.