ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคที่ ๕ - มั้งคลัดกัปนี้มิแปล เล่ม ๓ หน้า ๓๙
ของนางได้นอกขึ้นในพระเกินเทียว พร้อมกับการไหว้พระเณร พระเณรรับบิณฑบาตแล้ว เมื่อางเห็นอยู่แน่นอน เหาะขึ้นสู่พระสวรรค์ใน คุยานชื่อกาญจบรร ดำกัดแล้ว คนไปสนพระสวรรค์ทั้งหลายแล้ว กราบทูลแด่พระราชา พระราชสั่งไปสู่พระยาน ทอด พระเนตรเห็นพระสวรรค์ทั้งหลายแล้ว ตรีสถาว่า “ท่านผู้เจริญทั่ว หลาย วันนั้น พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายได้คุยกันที่ไหน?” ทรงสดับเรื่อง นั้น เสด็จ (กลับ) นิศัษย์แล้ว ให้บิณฑบาตรเศรษฐีนั้นมาในทันทีนั้น ได้กระทำ (อภิเษก) ให้เป็นครรภ์เสร็จแล้ว ในกาลต่อมา พระนาง ประสูติพระโอรส ถืออานามเศรษฐีขึ้นมานับทิ้งนามว่า “โกบาล’ (ส่วนพระนาง) ปรากฏพระนามว่า ‘โปลาน- มาดเท่า’ ด้วยอำนาจพระนามของพระโอรส ทรงเลื่อมใสในพระเคราะห์ เป็นอย่างยิ่ง ให้สร้างวิหารถวายพระเณรในฤทัยนั่งออกญวัน แล้วแล.
เรื่องพระเทวีพระนางว่าโปลามารคมาในอรรถถถอเอากนิบาด องคตสุคนิกา.
[เรื่องพระนางมิลิลิตเทวี]
[๔๔] ในกรุงสาวติ ได้มีจิตของหัวหน้านายมาลากรรณหนึ่ง เป็นผู้ผู้อริภาคเป็นชั้นเยี่ยม มีอายุ ๑๖ ปี วันหนึ่ง นาง วางขนมกุมาส ๓ ปันไว้ในกระเช้าดอกไม้แล้วไปสวนดอกไม้ พบ พระศาสตราพร้อมทั้งพระสงฆ์ กำลังสวดลีถวายพระเนตรเพื่อบัดพลัด มิติดี ใส่นนเหล่านั้นในบาตรของพระศาสดา ถวายบังคมแล้ว