การดื่มสุราและกรรมมดีในศิลาสูตร : หน้า 182/265

ประโยค ๕ - มังคลดาภิเปนเปล อเล่ม ๓ - หน้ที่ 182 [ไม่จัดสุรามเมรยเมียซะปะนะเข้าในอุคคลรมฎ] [๑๑๑] เหมือนอย่างว่า สุราปนะ (การดื่มสุรา) พระผู้ม พระกาฐไม่ทรงถือเอาในคำว่า กรรมกิรสม ในศิลาสูตรนั้นฉันใด แม้ในมงคลข้อว่า อาฏริ วิธิต ปาปา นี้ บัณฑิตไม่ควรถือเอาสุรา- ปานนั้น ในทวา ปาปา นี้ ฉันนั้น เหตุในพระวรณาไม่ทรงจัด สุราปนะนั้นเข้าในศิลาสูตรนั้น มีอันดั่งพระภูฏาจารย์กล่าวไว้ใน ศิลาสูตรนั้นแล้ว คืออาจารย์พูดจาผนวกคำก็กล่าวอย่างนี้ ว่า "สุราปนะ อนุวาสกัลหลายพึงขึ้นอันขาด โดยความเป็นเวร ๕ ก็จริง ถึงอย่างนั้นพระผู้มีพระภาคทรงเว้นสุราปนะนั้นเสีย ครสหมาย เอาภูฏธรรมมิปลามฎิบาดเป็นต้นเท่านั้น ว่ากรรมกิรส ๔ เพราะทรงประสงค์จะตรัสข้างหน้า โดยความที่สุราปนะนั้นเป็นทางแห่ง ความเสื่อมโภค" แล้วกล่าวอีกว่า "อาจารย์อึกพวกหนึ่งกล่าวว่า "และเพราะความที่สุราปนะนั้นไม่เป็นกรรมมอแผนกันนึง ดังนี้. อาจารย์บอกจากว่าจำการดื่มสุรา มาแล้วโดยความเป็นกรรมมด แผนกนั้น เพราะพระบาลว่า "ภิญทผทหลาย การดื่มสุรา อบคอ สองเสพแล้ว อบรมแล้ว ทำให้มาถลาย ยอมเป็นกรรมยังสัตว์ไว้ เป็นไปในนรก ดังนี้เป็นต้น" จริงอย่างนั้น การดื่มสุรานั้นเป็นทุจริต เที่ยงในความเป็นทางสำหรับสัตว์ให้ไปสุตฺต. ตามมติมองเกจ- อาจารย์กล่าวนั้น กรรมมจพึงเป็น ๑๑ อย่าง เพราะเหตุนี้ นันทิต พึงเห็นการผนวกสุราปนะเข้าในกรรมมดทั้งหลายที่พระผู้มพระกาฐตรัส ไว้แล้วนั้นและ ด้วยสามารถความเป็นอุปกรณ์และเป็นสภาพกัน เพราะ