เรื่องนายโคมาดก : หน้า 213/265

ประโยค 5 - มังคลดิถีมีขึ้นเปล ละ 3 - หน้าที่ 213 [เรื่องนายโคมาดก] [๒๐๓] ได้ยินว่า คนม้าโคในกรุงสุวัตถีคนหนึ่งชื่อ นะ ทำ การของคนว่าอึดชีวิตด้วยการขายเนื้อวัวตั้ง ๕๕ ปี ไม่ (เคย) ถวายข้าวดิบหรือข้าวสวยแม้แต่ก้อนเดียวก็พี่พระเจ้าหรือ พระสาวกวันเดียว ก็าเว้นจากเนื้อแล้ว ย่อมไม่รับประทาน [อาหาร ] เพราะฉะนั้น ในวันหนึ่ง เขาขายเนื้ออื่นในตอนกลางวัน เสร็จแล้ว ได้ให้เนื้อชิ้นหนึ่งแก่ภริยาด้วยว่า "เธอจงปิ้งเนื้อชิ้นนี้ เพื่อประโยชน์แก่นฉัน" แล้วได้ไปอาบน้ำ ที่นั้น สาหของเขาคน หนึ่งมาร้อนบ่นเขาแล้ว กล่าวว่า "จงปิ้งเนื้อให้นันหน่อยหนึ่งเถิด, แกก มาร้อนฉัน." เมื่อภริยาของนายนนั้นทะบอกว่า "เนื้ออื่นก็จะขายไม่มี,ก็เนื้อชิ้นนี้ เป็นเนื้อคันสาหของท่านนะพึ่งรับประทาน" จิงกล่าวว่า "จงให้เนื้อชิ้นแก่นันเกิด" ถึงเมื่อภริยาของเขาไม่ให้ ก็ถือเอาชิ้นเนื้อชิ้นนี้ โดยผลการแล้วก็หลีกไป นายโคมาดก [กลับ] ม า ฟังเนื้อความนั้นแล้ว ก็มีอุดมมือเข้าไปในปากของโคตัวนึ่งซึ่งยืน อยู่ ณ ข้างหลังเรือน ดึงลิ้นออกแล้วตัดเอาไปซึ่งก่อนเพลง [สุข แล้ว] เริ่มจะรับประทาน ในขณะสักว่าก่อนเจริญประทานข้าวก่อนหนึ่ง แล้วใส่เนื้อชิ้นหนึ่งเข้าไปในปากนั่นเอง ลิ้นได้ขาดตกลงไปในชามข้าว เขาได้รับวิบากที่พึงเห็นคล้ายกับธรรม [ที่ทนทำ] ในขณะนั้นเอง ด้วยประการฉะนั้น ฝ่ายโคนันนั้นแล มีเลือดไหลออกจากปาก ก็ตายแล้วในวันนั้นไหม. นายโคมาดกมันคืน เมื่อร้องราวอยู่ในทามกลางเรือน เหมือนโค ทำลาละแล้วเกิดในเวจี