มังคลัตถีบานีน: ความสำคัญของบุญและสุขาในพระพุทธศาสนา : หน้า 164/265

ประโยค ๕ มังคลัตถีบานีนเป้นเล่ม ๓ - หน้าที่ 164 ด้วยฉันมีทักษะเป็นต้น กล่าวว่าสมุนโด คือ แม้ทั้ง ๔ ด้าน กล่าวว่ารูจิตตรตุตถ คือ ปลูกด้วยแผ่นทองด้านนั้น ๆ ด้วย สองถามว่า ปีสี่ ขาทิส พระมหาโมคลลานะกล่าวหมายเอาน้ำหอม และสุขาโภชนาที่ใช้ลอดคากาอยู่ตลอดเวลา ท่าว่า ปวดนุติ ความว่า บรรเลงอยู่ ท่าว่า ทิพพุรสา กามคุณุตถ ปญฺญ ความว่า กามคุณ ๕ ซึ่งมีรสเป็นพิษมิใช่น้อย มีอยู่พร้อมมูลในมนานี้คือใน มินามของท่าน ท่าว่า สุขคุณุณนุยา คือ ระดับด้วยเครื่องอาวุธ แล้วด้วยทองคำ" [๑๔๕] น้อมอรรถกถาปฏิวิมนอันเป็นเรื่องแรกแห่งเรื่องทั้งปวง ว่า "บทว่า เกน เป็นติยาวิภาคต์ในอรรถแห่งเหตุ ความว่า เพราะเหตุไฉร ? ท่านกล่าวอธิบายไว้ว่า เพราะบุญอันพิสดารเช่นไร ที่เป็นเหตุ ? ทว่า เต คือ ของท่าน ท่าว่า เอตทิโล ได้แก่ เช่นนี้ ความว่า ดังที่ปรากฏอยู่ในบัดนี้ จีรวรรณ ชื่อว่า วัณณะ: อธิบายว่า วรรณะแห่งสีรึ่งสามารถแพ้ได้ ๑๒ โยชน์, บาเท กล่าวว่า เกน เต อิติ อิฺย อุจฺฉิต คือ ผลแห่งสุจริตอันไอพรรษึ่งท่าน ได้อยู่ในนี้ ในบัดนี้ ย่อมสำเร็จ คือ ย่อมผลิดผลแก่ท่าน เพราะบุญ อันแลงเล็จอะไร ? บทว่า อุปปูชชนูติ แปลว่า เกิด. อธิบายว่า ย่อมเป็นไปบังบง ๆ (สุขา งั้นไป) ด้วยอำนาจไม่ขาดสาย. เครื่อง อุปกรณ์แห่งทรัพย์เครื่องมือต่างอันเป็นต้น มีทั้งอาวุธเป็นต้น ที่ได้มาว่าโกละ เพราะอรรถว่า อุปคนูลจะต้องใช้สอย ส่อว่าโกะ คำพบว่า เอ เป็นคำที่แสดงให้ความไม่เนยมโดยความเป็นทรัพย์ทั่วไป.