ความหมายของที่นอนและเครื่องกรองในพระธรรม : หน้า 138/265

ประโยค ๕ มัง: มังลัดถาที่มีนปเปล เล่ม ๓ - หน้าบ 138 (นิสาสมัญ) เท่านั้นจึงควร. เพราะเหตุนัน พระผู้มีพระภาคจึงตรัสไว้ ในเสนอสนับสนะว่า "ภิญฑูท้งหลาย ภูมิ์ ไม่มีรังเชรองเท้เดียง สูง ภูมิ์ใดพิชใช้สอย เป็นอุปนิสทุกภูมิ์ภูมิ่นั้น ภูมิุ้งทั้งหลาย เราอนุญาตเชรองเทเดียง นี虱 เป็นอย่างยิ่ง." ส่วนในอรรถกถาเสสนาขันธนว่า ว่า "๕ นิ้ว คือ นิ้วอ้น เป็นประมาณของมนุษย์นั้นแหละ." เพราะเหตุนี้ เตียงและตั้งึบจากสันนิ ๔ เหลี่ยงเจดรัสเสมอ กัน มีทั้วสูงเกินกว่ากอกกักกับบิค. และเตียงมีทรงสูงเกินกว่า ๕ นิ้ว ชื่อว่า ที่นอนสูง. เตียงและตั้งึบดังนั้น ชื่อว่า ที่นอนใหญ่. สมควร จะสูงกว่ามา ไม่สูงกว่าม. เตียงและตั้งึบดังนั้น ชื่อว่า ที่นอนใหญ่ ที่คนสูงและนอนใหญ่แม้นทั้ง ๒ นั้น ย่อมไม่ควร. เพราะเหตุนี้ ในอรรถกถาทุกบทว่า ท่านจึงกล่าวไว้ว่า "ที่นอนสูงและที่นอนใหญ่แม้น ๒ นั้น ย่อมไม่ควร โดยปริยายไร แก้ภิกษุผู้นี้." [๑๒๗] ถึงเครื่องปลาดที่ไม่ควร ซึ่งขบปลาดบนเตียงและตั้ง ย่อมไม่ควร อย่างอื่นไม่ควรหามได้. เหตุนี้ ในอรรถกถาคัมมิก- สูตรท่านจึงกล่าวไว้ว่า "กี (การที่นอน) บนที่นอนฯ ลาดด้วยพรหม เป็นต้น ควรอยู่." ฤทธิาพรหมชาลาสูตรและอูปาสูตร ว่า "กีเมื่อที่รองอ้น ๑. วิ. จุลลวคฺ. ๗/๒๔๕. ๒. สมณ. ๓/๒๕๕. ๓. ปรมฤทธิโชคา ขุททุกปฐวนฉนา. ๔.๕. ป. โฆษ. ข. สุ. ๒/๒๖. ๕. โคณฑะ เครื่องปล้าด้วยนกและมึนยาว ผ้านสตฺว.