ความหมายและผลของบุญศิลในพระพุทธศาสนา : หน้า 247/265

ประโยค๙ - มังคลัตถิกัปปิเป็นเปล่า เล่ม ๓ - หน้า ที่ 247 อุยเทติ ความว่า ชื่อว่าย่อมให้ความไม่มีภัยแก่สัตว์แม้ทั้งสิ้น เพราะความเป็นผู้มีอาชญาในสรรพสัตว์ อันวางเสียแล้ว. เพราะภัย แต่yorยาสาว ย่อมไม่มีใครร ะทว่า อารม ะว่า ความ ไม่มีวรร. บทว่า อุพยานปัฎฐิ แปลว่า ความเป็นผู้ไม่มีทุกข์. [๒๗๕] พระอาจารย์ผู้ใดกล่าวว่า “บุญศิล เป็นไปใน กาลทั้งปวง, อันซึ่ง บุญศิลนั้น ไม่เป็นบ่อเกิดแห่งวิบัติ โดยส่วน เดียว, ส่วนสนฺตานฺต มีภารกิจแห่งพระพุทธอันเป็นเหตุ เป็น ป่อเกิดแห่งวิบัติ โดยส่วนเดียวเท่านั้น มิจฉาหรือ ? อย่างไรพระผูม พระภาคเจ้าจึงตรัสว่า บุญศิลมีผลมากกว่าสมฺตานฺตในภุฏูฐ-สูตรนั้น ?" ข้าเจ้าจะกล่าว. ความที่บุญศิลมีผลมากกว่าสมฺตานฺตนั่น พระผูมพระภาคตรัสว่า บุญนามว่า มีผลมาก ด้วยอานิสงส์ที่บุคคล ต้องอยู่ในสมณะแล้วจึงร่ม. ภิทกุฏฐิทนุตสูตรนั้น ว่า “บวว่า เชฎฐิ คือสูงสุด. ด้วย สองบวว่า สรณ ปฏิรูปาย นี่ พระอรรถกถาจึงกล่าวว่า ศิลนั้น อันสนฺตานฺตปุงฺงแตแล้ว. อรรถกถากถากว่า ว่า วีรอิศวาทาน เพราะอรรถว่า บันรอน